Doping in de sport - 1973

In een brief aan het Amerikaans Congres uitte een moeder van twee jongens haar bezorgdheid over het feit dat 11- tot 14-jarige spelertjes  van een lokale Pop Warner Football League door hun coach drugs, popper-ups en speed kregen aangeboden.

Hoewel de NCAA het gebruik van anabole steroïden in 1973 principieel verbood, werd het opsporingsprogramma ervan pas gestart in 1986.

Atletiek

In 1973 liep DDR kogelstoter Joachim Krug (1955-) over naar het Westen en in november van dat jaar getuigde hij in een interview met het Duitse dagblad 'Bild-Zeitung':

"In de topsport hebben we praktisch allemaal op anabolica geleefd. Ook ik... Niet alleen de kogelstoters werden met spierpreparaten gevoerd. Ook de zwemmertjes kregen ze al op 12-jarige leeftijd, net zoals de voetballers, roeiers, wielrenners en gewichtheffers. Maar zelfs de sprinters uit de atletiek werden sterker en sneller gemaakt met pillen... Toen ik mijn eerste pakje Oral-Turinabol kreeg, moest ik een overeenkomst ondertekenen dat ik met niemand erover zou spreken."

In een cyclus van vier weken slikte Krug een berekende hoeveelheid, de eerste drie dagen twee tabletten, daarna vijf tot zeven per dag. Hij ondervond daardoor een ongewoon gevoel van kracht, maar leerde nog meer:

"Met behulp van anabolica kan men prestatiepieken bijna tot op het uur voorspellen."

Voetbal

Voor het eerst in de geschiedenis van het Braziliaanse voetbal werd een speler op doping betrapt, Cosme Da Silva (1952-) van Belo Horizonte kreeg er twee maanden schorsing voor.

Zes maanden nadat Ajax Amsterdam de Europabeker voor landskampioenen voor de derde keer gewonnen had, onthulde verdediger Barry Hulshoff (1946-2020) dat fysio Salo Muller (1936-) hem, maar waarschijnlijk ook alle spelers, een pilletje en een capsule gegeven had.

"Je voelde je ijzersterk en je kon blijven gaan zonder vermoeid te geraken. Wel raakte ik al mijn speeksel kwijt en heb ik een dik halfuur moeten braken. Ik was volledig uitgedroogd."

Wielrennen

De Nederlandse ploegleider Kees Pellenaars (1913-1988) vertelde over een van zijn renners het volgende:

"Ik nam hem mee naar Spanje op oefenkamp. De jongen veranderde daar in een leeuw. Hij reed rond alsof hij door raketten werd aangedreven. Toen ik hem daarover aansprak was hij oprecht gelukkig dat hij zo goed reed en hij raadde mij aan om hem goed in het oog te houden.Toen ik hem vroeg of hij toevallig iets nam, klom hij op een stoel en toverde hij diep uit de kast een plastieken tas vol pillen te voorschijn. Mijn hart sloeg over, nog nooit had ik zoveel vuurwerk bij elkaar gezien. Samen met de soigneur telde ik vijfduizend pillen, de hormoonpreparaten en slaappillen niet meegerekend. Tot grote opluchting van mijn renner nam ik ze mee, ik liet hem enkel de hormonen en de slaappillen. Later bleek dat hij te veel slaappillen slikte, want hij sliep dagen aan een stuk. We kregen hem niet meer wakker en namen hem mee naar het ziekenhuis, waar zijn maag werd leeggepompt. Om te voorkomen dat er iets zou misgaan, bond men hem vast aan zijn bed. Maar op een of andere manier raakte hij aan stimulerende middelen en wandelde hij het ziekenhuis uit. Een verpleegster kwam hem tegen op de gang met het bed op zijn rug."

Na de Italiaanse klassieker Giro di Lombardia testte de Belg Eddy Merckx (1945-) positief. Het kostte hem de diskwalificatie en de Italiaanse runner-up Felice Gimondi (1942-2019) werd tot winnaar uitgeroepen.

De Italiaan Ottavio Crepaldi (1945-) werd uit de uitslag van de Giro di Lombardia geschrapt omdat hij niet kwam opdagen voor de dopingcontrole.

De Fransman Jean Claude Blocher (1949-) bekende dat hij versterkende middelen had gebruikt in de Tour de France van 1973 .

"Tijdens die drie weken durende Tour van 1973 nam ik deltamin, lidepran en meratran, niets bijzonder ernstigs. In die tijd was ik nog niet zo goed op de hoogte, op ieder vlak was ik een beginneling. Zo bemerkte ik wel die kleine buisjes in de rennersbroeken, maar ik wist niet wat erin zat. Ieder renner dopeerde zich namelijk, later heb ik pas begrepen dat het amfetaminen waren en begon ik er zelf mee. In de 'na-Tour-criteriums' gebruikten alle renners ze, zonder uitzondering. En het moet gezegd die amfetamines waren een machtig product. Je presteert 30% boven je mogelijkheden, je bent wel moe maar desondanks wil je verder fietsen."

Zwemmen

Op het eerste WK zwemmen in Belgrado namen de Oost-Duitse vrouwen tien van de veertien gouden medailles mee naar huis.

De Oost-Duitse zwemmer George Sievers (1957-1973) raakte tijdens een training  in coma en stierf kort daarop. Zijn ouders kregen geen toegang tot het autopsierapport, maar uit de archieven van de Oost-Duitse Zwembond bleek na de val van de Muur dat hij aan een hartstilstand stierf, die een gevolg was van overmatig steroïdengebruik .

De Amerikaanse zwemtrainers vonden geen afdoende verklaringen voor de enorm steile prestatieverbeteringen van de DDR meisjes op amper een jaar tijd. Janos Satori (1932-2015), de Hongaarse succestrainer van de West-Duitse zwemploeg, ging ervan uit dat die enorme prestatieverbeteringen niet verkregen waren met gewone middelen. Hij verdacht de DDR van anabolicagebruik, een mening die internationale sportartsen met hem deelden.