In deze bijdrage worden anekdotes uit de sportgeneeskunde gepubliceerd, o.a. enkele die ik zelf mocht meemaken in de 17 jaar dat ik organisator was van het Limburgs Congres voor Sportgeneeskunde.
Het allereerste Limburgs Congres voor Sportgeneeskunde ging op 6 november 1982 door in het Limburgs Universitair Centrum van Diepenbeek en had Sportgeneeskunde in het voetbal als onderwerp. Heel wat Belgische voetballers trokken in die tijd met hun blessures naar Dick Van Toorn (1932-2013), een fysiotherapeut uit Rotterdam die tot de medische staf van voetbalclub Feyenoord behoorde en bekend was omwille van zijn onorthodoxe en misschien wel controversiële behandelingsmethode.
Het leek ons leuk dat de Nederlander zijn methodes op ons eerste congres uit de doeken zou komen doen en we nodigden hem uit als spreker. Hij hapte niet toe maar wilde gratis komen meeluisteren hoe die eerste editie verliep en daarna zou hij beslissen of hij het jaar nadien een spreekbeurt kwam geven. Hij tekende inderdaad present en de voetballers die in de zaal aanwezig waren voor een debat herkenden hem meteen. Zoals afgesproken nodigden wij hem het jaar nadien opnieuw uit als spreker, maar hij hield de boot liever af.
'Zonder pijn geen genezing' en ‘Zachte heelmeesters maken stinkende wonden’ waren zijn geliefkoosde slagzinnen.
Hij deed dan ook rare dingen, anders dan anderen. Hij legde de geblesseerde sporters letterlijk op de pijnbank, omdat blessures volgens hem enkel en alleen door pijn en doorbloeding konden genezen. Hiervoor gebruikte hij zelf ontworpen toestellen, die zijn buurman instrumentmaker voor hem vervaardigde. Het leken middeleeuwse martelwerktuigen en de behandelde sporters spraken over ware kwellingen.
Bij het grote publiek raakte hij vooral bekend toen hij de blessuregevoelige Arjen Robben kort voor het WK van 2010 behandelde. Robben kwetste zich aan de hamstring, een behandeling die normaal vier tot zes weken duurt. Van Toorn stoomde Robben klaar in een week tijd waardoor hij meekon naar het WK in Zuid-Afrika. Toen Robben een paar weken later herviel en daardoor maanden niet kon spelen, ontstond er een conflict tussen zijn club Bayern München en de Nederlandse Voetbalbond. De Duitsers schoven de schuld helemaal op de behandelingsmethode van Van Toorn.
In juli 2013 overleed Dick van Toorn na een beroerte.