Anekdotes uit de sportgeneeskunde - Jan Pieter Clarys

Ieder jaar startte het Limburgs Congres voor Sportgeneeskunde met een ronde tafel op vrijdagavond , waarin de verschillende aspekten van een bepaald gewricht behandeld werden.

Hert meest spectaculaire van de avond was het inleidend gedeelte door Professor Jan Pieter Clarys (1945-), hoofd van het Departement Experimentele Anatomie aan de Vrije Universiteit Brussel. Op het podium deed hij namelijk een realtime dissectie van het besproken gewricht en daarvoor bracht hij zijn eigen cameraman met de nodige installatie mee, zodat de aanwezigen de volledige dissectie op groot scherm konden volgen. De hele zaal rook dan naar formol en de uiteenzetting was voor iedereen een schitterende heropfrissing van de anatomielessen uit de studententijd.

In de aankondiging voor het programmaboekje pakte Professor Clarys ook uit met prachtige titels. Een kleine bloemlezing:

• ‘De anatomie achter de boxersshort’
• ‘Articulatio genu... inleiding tot de instabiliteit... Een pleidooi voor een verbeterde ophanging en een goede slotrotatie’
• ‘De voet, een gewelf met sluitsteen en veel steun- en ophangingspunten’
• ‘Vastgepakt… maar hoe? Via de carpale tunnel en Guyon naar het chiasma tendinum’.

Professor Dr. Jan-Pieter Clarys was van 1990 tot 2013 Gewoon Hoogleraar en Diensthoofd Experimentele Anatomie aan de Vrije Universiteit Brussel. Hij is de auteur van 170 wetenschappelijke publicaties en auteur of mede-auteur van 8 boeken over Ergonomische en Sportwetenschappen. Hij was President van de World Commission of Sport Biomechanics, President van de International Society of Electrophysiology and Kinesiology, in 1978 Laureaat van de Nederlandse prijs Sportgeneeskunde & Sportgezondheidszorg, in 1995 Laureaat van de “Philip Noël Baker Research Award” (Sportwetenschappen) van ICSSPE-UNESCO, in 1996 Laureaat - Zilveren Medaille voor wintersport onderzoek van het Oostenrijks Olympisch Comité, in 1996 Honorary Fellowship (Doctor Honoris Causa) John Moores University Liverpool en van 1996 tot 2004 Decaan van de Faculteit Lichamelijke Opvoeding en Kinesitherapie aan de VUB.

Tijdens zijn 40-jarige carrière waren zijn belangrijkste onderzoeksactiviteiten hydro-dynamica, elektromyografie, functionele anatomie en de samenstelling van het menselijk lichaam.

Bovendien was hij niet alleen een goede vriend, maar hebben we jaren lang, zowel in clubverband als in de Universitaire ploeg, heerlijke waterpoloduels tussen elkaar uitgevochten. Hij als pivot van Strombeek Bever of van de ploeg van de Vrije Universiteit Brussel, ik als laatste man in verdediging van de Hasseltse Zwemvereniging Spartacus of van de Katholieke Universiteit Leuven..