1978
Atletiek
Zes DDR atletes stonden vertrekkensklaar voor hun afreis naar de atletiekmeeting van Zürich, toen het bericht verscheen dat er tijdens die meeting strenge controles zouden gebeuren. Gezien de zes in de voorbereiding van het EK van enkele maanden later volgestouwd waren met anabolica, beslisten de Oostduitse sportartsen om hen thuis te houden. Infectieuze buikgriep luidde het excuus.
Op het EK van 1978 in Praag won de Russische Nadeschda Tkatschenko (1948-) goud in de vijfkamp. Toen de dopingcontrole nadien uitwees dat ze verboden producten had genomen, moest ze haar titel inleveren. Bovendien moest ze levenslang naar de kant, maar die straf werd later verminderd waardoor ze in 1980 Olympisch kampioen kon worden in Moskou.
In mei 1978 testten de Duitse discuswerper Hein-Direck Neu (1944-2017) en zijn landgenoot kogelstoter Joachim Krug (1955-) positief op anabolica tijdens de Duitse atletiekkampioenschappen. Klaarblijkelijk was hun afbouwperiode verkeerd berekend. In 1991 onthulde Neu dat sportarts Manfred Steinbach (1933-) hem regelmatig anabolica had voorgeschreven en dat ze zich "kapot hadden gelachen" over de indicatie van het voorschrift 'Gewichtsverlies na griep'. Hij werd achttien maanden geschorst. Tijdens een nterview jaren later ging hij dieper in op deze zaak:
"... Praktisch alle werpers die hogerop wilden geraken op sportief vlak, grepen in die periode naar anabolica. Sommigen verdroegen ze niet, zelf had ik er geen problemen mee.....Als je zag hoe de werpers uit de DDR, maar vooral de Amerikanen, open en bloot met het spul omgingen, dan bleef er voor ons geen andere mogelijkheid over.... Samen met mijn trainer Karlheinz Steinmetz reed ik heel regelmatig naar Professor Armin Klümper van de Uniklinik in Freiburg. Die voorzag ons rijkelijk van spuiten en tabletten. Ik verwonderde mij er toen al over dat het ziekenfonds alles terugbetaalde."
Volgens oud-DDR atleet Joachim Krug (1955-) wierp hij de kogel, dank zij de anabolica, zeker twee meter verder
Baseball
Bernie Carbo (1947-) was een van de meest verslaafde baseballspeler uit de Amerikaanse competitie. In 1978 huurde de eigenaar van de Red Sox Boston een detective in om hem op druggebruik te betrappen. In een kranteninterview met de Boston Globe van april 2010 gaf Carbo zijn marihuana- en amfetaminengebruik toe.
“Voor iedere wedstrijd rookte ik twee joints en dronk ik drie of vier biertjes. Vervolgens ging ik naar het stadion, daar slikte ik amfetamines en pijnstillers, dronk ik een kop koffie, kauwde ik wat tabak, rookte ik een sigaret, stond ik op en begon ik aan de wedstrijd. En dat iedere wedstrijd opnieuw. Elke wedstrijd speelde ik high, ik was verslaafd aan alles waaraan je verslaafd kan worden. Ik speelde outfield en soms leek het alsof de sterren uit de lucht dwarrelden."
Op 33-jarige leeftijd kapte hij met baseball en werd hij kapper.
Boksen
In juni 1978 versloeg de Amerikaanse bokser Bob Hazelton (1946-2014) zijn landgenoot en groot idool Bob Foster (1938-2015), de voormalig wereldkampioen bij de licht-zwaargewichten. Hazelton had er alles aan gedaan om zo ver te geraken. Door het gebruik van anabolica won hij veertien kilo aan lichaamsgewicht, maar kreeg hij ook enorme gezondheidsproblemen, waardoor de artsen zijn beide benen moesten amputeren.
"Mijn coach vroeg me om pillen te slikken om gewicht te winnen. Hij vertelde me dat het sterke vitaminen waren, wist ik veel dat ik steroïden slikte. Ik was erg jong en vertrouwde hem en bovendien droomde ik natuurlijk van een succesvolle carrière. Nu denk ik dat ik beter een middelmatige bokser was geweest, maar wel eentje die op eigen benen kon lopen."
Voetbal
Bij een dopingcontrole na de finale tussen Argentinië en Nederland op het WK voetbal van 1978, bleek een van de Argentijnse spelers zwanger te zijn. Zijn naam werd niet vrijgegeven.
De Schotse voetballer Willie Johnston (1946-) werd na de openingswedstrijd van het WK 1978 tegen Peru betrapt op het gebruik van Reactivan. Hij werd stante pede uit de ploeg gegooid, wat na 21 wedstrijden met het Schotse elftal meteen ook het het einde van zijn internationale carrière betekende. Zelf hield hij altijd zijn onschuld staande.
Wielrennen
Nadat hij het WK bij de amateurs had gewonnen, testte de Zwitser Gilbert Claus (1955-) positief op steroïden.
Na zijn overwinning op l’Alpe Duez in de Tour de France van 1978 werd de Belg Michel Pollentier (1951-) betrapt met een rubberen peer onder de oksels, die de urine van iemand anders bevatte. Hij werd uit de Tour gezet en ironisch genoeg testte zijn eigen urine negatief.
In diezelfde Tour de France verwachtte de Spanjaard Jose Nazabal (1951-) zich aan een positief resultaat en na zijn test verliet hij meteen de wedstrijd.
De Fransman Antoine Gutierrez (1953-) gedroeg zich tijdens de controle zo verdacht dat controlegeneesheer Le Calvez erg nieuwsgierig werd. De arts trok het shirt van de renner omhoog en vond daar een aan een buizensysteem gekoppelde fles urine.
De Belg Jean-Luc Van den Broucke (1955-) bekende:
"Tijdens de Tour de France gebruikte ik steroïden. Dat zijn geen stimulerende, maar versterkende middelen. Als ik ze niet genomen had, had ik moeten opgeven. Wat denk je wel? Vanaf februari fiets je het hele jaar door, je moet goed presteren in de klassiekers maar ook in de kleinere wedstrijden en dan nog eens in de Tour de France. Tijdens de rustdag voor de Pyreneeën kreeg ik een eerste injectie met hormonen en opnieuw eentje bij het ingaan van de laatste week. Medisch gezien kan je dat niet schadelijk noemen, zeker niet als het met mate gebeurt en onder toezicht van een arts."