Doping in de sport - 1984

Doping in de DDR

In de jaren 1990 kwam uit dat Marita Koch (1957-), goud op de 400m tijdens de Olympische Spelen van 1980, van 1981 tot 1984 hoge dosissen Oral-Turinabol had geslikt. Koch heeft dat gebruik steeds ontkend.

Bärbel Wöckel (1955-), in 1980 in Moskou Olympisch goud op de 200m en de 4 x 100m, zou tussen 1983 en 1984 eveneens hoge dosissen Oral-Turinabol hebben genomen. Bovendien kreeg ze meerdere injecties testosteron. Wöckel ontweek het openbaar debat met het excuus “dat het zo lang geleden was.” Eigenaardig genoeg leidde ze nadien de jeugdafdeling van de Duitse atletiekbond.

Ook Marlies Göhr (1958-), in 1980 Olympisch zilver op de 100m en goud op de 4 x 100m, zou in 1983 en 1984 hoge dosissen Oral-Turinabol hebben gebruikt. In 1989 stopte ze haar sportcarrière en ging ze in een ziekenhuis aan de slag als kinderpsychologe.

Er waren aanwijzingen dat Heike Drechsler (1964-) tussen 1982 en 1984 in de overbruggingsperiode van belangrijke wedstrijden hoge doses Oral-Turinabol en meerdere injecties testosteron kreeg toegediend. Drechsler spande een proces aan tegen Brigitte Berendonk (1942-), die alles aan het licht bracht, maar verloor de zaak. Na de val van de Muur werden de volledige jaarschema's over het dopinggebruik van Drechsler teruggevonden in de DDR-archieven.

Atletiek

De Hongaarse discuswerper János Faragó (1946-1984), die deelnam aan de Olympiades van 1968 en 1976, stierf aan de gevolgen van lever- en nierkanker, wat toegeschreven werd aan zijn anabolica-gebruik.

Bodybuilding

In 1984 werd het eerste geval van AIDS gemeld bij bodybuilders, ze hadden een naald gedeeld voor het inspuiten van steroïden.

Gewichtheffen

In 1984 werden de Russische gewichtheffers Anatolij Pysarenko (1958-) en Alexander Kurlowitsch (1961-2018) op de luchthaven van Montreal betrapt op het bezit van anabolica. Naast een geldboete van de Canadese overheid werden ze ook levenslang geschorst, wat nadien werd ingekort tot drie jaar. Men betrapte Kurlowitsch in 1995 opnieuw op doping betrapt. Hij trad aan voor de Duitse bundesligaploeg SSV Samswegen en testte positief tijdens een wedstrijd in Berlijn. De wereldbond gewichtheffen besteedde er weinig aandacht aan, omdat nationale controles volgens hen irrelevant waren en de Duitsers eigenlijk de bedoeling hadden om hun favorieten Manfred Nerlinger (1960-) en Ronny Weller (1969-) meer slaagkansen op een Olympische medaille te geven in Atlanta.

Wielrennen

In 1984 verbeterde de Italiaan Francesco Moser (1951-) het werelduurrecord van de Belg Eddy Merckx (1945-). In 1999 bekende Moser dat hij als voorbereiding op die recordpoging bloeddoping had gebruikt. Daarbij werd hij geholpen door de Italiaanse sportarts Francesco Conconi (1935-), al dient vermeld dat die vorm van doping op dat ogenblik niet illegaal was.

In 1984 verklaarde de Fransman Roger Pingeon (1940-2017) aan Télé 7 Journées:

“Diegenen die zeggen dat ze nooit iets genomen hebben zijn leugenaars, alle renners hebben zich ooit wel eens gedopeerd.”

De Amerikaanse baanrenster Cindy Olavarri (1955-) was voor de OS van Los Angeles geselecteerd, maar kwam uiteindelijk niet in actie. Aanvankelijk heette het dat ze mononucleose had, later kwam aan het licht dat ze anabole steroïden had gebruikt. Als gevolg van dat gebruik raakte ze verslaafd en kreeg ze depressies en andere nevenwerkingen. Op het einde van haar carrière biechtte ze op:

"Ik wist dat ik iedereen bedrogen had... ik keek naar wat ik in mijn hand had en besloot om het te nemen, ik wist dat ik mijn integriteit daarmee verloor. Ik zag mensen die door die innames aan spiermassa hadden gewonnen en werd als sporter kortzichtig. Ik wilde zo snel mogelijk beter worden."