Doping in de sport - 2013
In België werden 1.543 dopingcontroles uitgevoerd in wedstrijdverband, waarvan 3,6% positief was. De controleurs gingen ook langs bij fitnesscentra, 19,3% van de 150 testen gaven positieve resultaten. Stimulantia zoals amfetamines waren voor 29% van de gevallen verantwoordelijk, anabolica en testosteron voor 20% en cannabis voor 16%. In 17,7 % van de gevallen werd de test geweigerd.
In Nederland werden 2.544 dopingcontroles uitgevoerd, in 77 van de 2.046 urinemonsters werden één of meer dopingproducten aangetroffen. Anabole producten kwamen 50 keer voor en krachtsporters leverden de meeste positieve testen af.
De Australian Crime Commission onthulde dat de markt van prestatieverbeterende geneesmiddelen toegenomen was met een record aantal inbeslagnames, detecties en arrestaties, maar ook met een toenemend aantal meldingen van gebruikers.
"In sommige sportdisciplines is het gebruik van illegale drugs aanzienlijk hoger dan wat in de officiële statistieken werd vastgelegd."
Het rapport vermeldde ook een verhoging van 255% van het door de douane gevonden aantal hormonen en een recordaantal steroïden en arrestaties.
De Britse krant 'The Guardian' publiceerde de statistieken van de World Anti-Doping Association, waarin voor de periode tussen 2003 en 2010 het percentage positieve drugstests onthuld werd uit 26 Olympische sporten. Gedurende die acht jaar kende het wielrennen het grootste dopingprobleem met gemiddeld 3,7% positieve resultaten, gevolgd door gewichtheffen met 3,0%, boksen met 2,9%, triathlon met 2,7% en baseball met 2,5%. Wielrennen vertoonde niet alleen het hoogste percentage, maar de sport kende ook een record aantal atleten, die het gebruik eerst ontkenden maar nadien toch tot bekentenissen overgingen.
Uit een rapport van de International Association of Athletics Federations (IAAF) bleek dat Rusland de dopinglijst aanvoerde met 44 geschorste atleten, voor India met 43 geschorsten. Qua sporttak stond in India het bij ons onbekende Kabaddi op rang één met 58 dopingovertredingen, gevolgd door bodybuilding met 51, powerlifting met 42, worstelen met 41, boksen met 36 en judo met 9.
Op 8 augustus raakten twaalf Chinese dopinggevallen bekend, op 20 augustus steeg dat aantal tot twintig.
In augustus publiceerde de Duitse krant Süddeutsche Zeitung een nog niet vrijgegeven studie van de Universiteit van Berlijn over het dopinggebruik in (West-) Duitsland vanaf de jaren 1950. Daaruit bleek dat er met medeweten van de autoriteiten ook in de Bondsrepubliek sprake was van systematisch dopinggebruik. De drie jaar durende studie openbaarde dat er met grote regelmaat en met een omvangrijk systeem verboden prestatiebevorderende middelen werden gebruikt in de West-Duitse sport, vergelijkbaar met de methodes uit de DDR. Tot 1960 was er sprake van amfetaminegebruik, vooral bij beroepsvoetballers. In de jaren 1970 werden anabole steroïden toegediend aan minderjarigen, maar kwatongen beweerden dat dit al sedert 1949 gebeurde. Volgens dezelfde studie gaf de Duitse overheid in 1988 de opdracht om de werking van EPO te onderzoeken bij hockeyspelers en wielrenners.
De Amerikaanse krant New York Times bracht uit dat 29% van 2.000 deelnemers aan het WK in Daegu, tijdens een anonieme ondervraging bekenden dat ze in 2011 verboden middelen hadden gebruikt. 45% verklaarde dat ze zich in 2010 gedopeerd hadden, hoewel volgens de toenmalige WADA-statistieken slechts 2% positief had getest .
De Spaanse politie rolde twee bendes op die op grote schaal doping verkochten. 84 verdachten werden aangehouden en meer dan 700.000 dozen met prestatiebevorderende middelen in beslag genomen. De bendes verkochten aan sportcentra en fitnesstudio's anabole steroïden, EPO en groeihormonen uit China, Griekenland en Portugal. Eerder dat jaar werd Operación Puerto afgerond, een omvangrijk dopingschandaal rond de Spaanse arts Eufemiano Fuentes (1955-). .
Niet alleen de winnaar van de Tour de France van 2006 Floyd Landis (1975-) werd gediskwalificeerd maar ook de tweede, derde, vierde en vijfde uit de rangschikking van dat jaar. Eerst bestempelde de Amerikaan zijn schorsing wegens het gebruik van anabolica als ‘volledig absurd’, maar drie jaar later ging hij over tot bekentenissen en beschuldigde hij ook landgenoot Lance Armstrong (1971-) van dopingmisbruik. Landis beweerde overigens:
"Beroepswielrennen is georganiseerde misdaad."
Atletiek
De Internationale Atletiekfederatie voerde voor dopingzondaars opnieuw een schorsing in van vier jaar.
De alarmerende toename van Keniaanse atleten die met verboden middelen betrapt werden en het gebrek aan respons van Kenya Athletics, leidde tot een veroordeling door het World Anti-Doping Agency.
De Duitse arts en voormalige topatlete Heidi Schüller (1950-) beschuldigde haar landgenoot Thomas Bach (1953-) van schijnheiligheid.
"Bach is voor mij de verkeerde man op de verkeerde plaats. Over doping moet hij meer geweten hebben dan hij toegeeft. Destijds was het overal hèt gespreksonderwerp, dat moet ook hij gehoord hebben."
Daarop repiceerde Bach, de voorzitter van de Deutschen Olympischen Sportbundes (DOSB), die in 1976 met de Duitse schermploeg goud had gewonnen op de Spelen van Montréal:
"Voor atleten uit de schermmiddens was doping geen onderwerp."
Waarop Schüller dan weer argumenteerde
"Als functionaris moet hij het op die manier voorstellen. Destijds in München sprak iedereen erover. Maar Thomas Bach sloeg een carrière in als functionaris, waardoor je je moet aanpassen en beginnen slijmen als je hogerop wil."
Heidi Schüller beweerde ook dat toen zij in Leverkusen nog actief was als atlete, sommige Zweedse atleten tabletten verkochten uit de DDR.
"In de logeerkamers was er een heuse zwarte markt. Pillendoosjes en tabletten deden er dagelijks de ronde.”
Nadat op een jaar tijd meer dan dertig Turkse atleten op het gebruik van verboden middelen werden betrapt, nam Mehmet Terzi (1955-) ontslag als voorzitter van de Turkse atletiekbond. In het verleden was Terzi een succesrijke atleet, tijdens de Olympisch Spelen van 1984 in Los Angeles eindigde hij als zestiende in de marathon. In 1981 won hij de 25km van Berlin, in 1983 finishte hij als tweede in de Frankfurt-Marathon, in 1985 werd hij Turks kampioen, in 1987 eindigde hij zesde in de London-Marathon en dat jaar won hij ook de San-Francisco-Marathon. De marathon van de Meditariane Spelen won hij in 1983 en de marathon van de Balkanspelen in 1983, 1984, 1986 en 1988.
Daarop schorste de Turkse atletiekfederatie 31 atleten voor twee jaar. Onder de geschorsten Esref Apak (1982-), de zilveren medaille in het hamerslingeren op de Olympische Spelen van 2004 in Athene.
De Turkse Nevin Yanit (1986-), in 2010 en 2012 Europees kampioene op de 100m horden, werd twee jaar geschorst omdat zij na de Düsseldorfer PSD Bank Meeting positief had getest op testosteron en stanozolol. Yanit ging hiertegen in beroep bij de Court of Arbitration for Sport, maar die verhoogde haar straf naar drie jaar omdat inmiddels was uitgelekt dat er onregelmatigheden werden gevonden in haar biologisch paspoort en dat wees op bloeddoping.
De uit Nigeria stammende Amerikaanse Mary Akor (1976-), die met de nationale ploeg deelnam aan de WK’s van 2005 en 2007, testte na een marathon in Mexico positief op Clenbuterol, waarop ze twee jaar geschorst werd.
Meervoudig Olympisch en meervoudig wereldkampioene Veronica Campbel-Brown (1982-) testte in mei positief op furosemide, een vochtafdrijvend middel dat dopinggebruik maskeert. De Jamaïcaanse werd geschorst en kon haar titel van de 200 m dan ook niet verdedigen op het WK in Moskou. In februari 2014 sprak het Court of Arbitration for Sport (CAS) haar echter vrij, omdat de afname en behandeling van haar urinemonster niet voldeed aan de vereisten en de testresultaten dus onbetrouwbaar waren.
Tijdens de huiszoeking van 17 juli in hun Italiaans hotel testten Asafa Powell (1982-), de voormalige wereldrecordhouder van de 100m, en Sherone Simpson (1984-), goud op de 4 x 100m tijdens de Spelen van 2004, positief op oxilofrin. Beide Jamaïcanen beweerden dat ze een voedingssupplement hadden gekregen van hun Canadese trainer Christopher Xuereb (1974-), dat waarschijnlijk besmet was met het verboden product. Ze werden achttien maanden geschorst. Toen Powell in beroep ging werd zijn straf verminderd met zes maanden.
Discuswerpster Allison Randall (1988-) was de volgende Jamaïcaanse die betrapt werd. Tijdens de nationale titelstrijd plaste zij positief op diuretica en daarvoor moest ze twee jaar naar de kant.
'A never ending story', discuswerper Traves Smikle (1992-) was de zoveelste Jamaïcaan die tijdens het nationaal kampioenschap positief reageerde op een dopingtest. Hij kreeg twee jaar schorsing en mocht het WK van enkele weken later vergeten.
"Als atleet ben ik verantwoordelijk voor hetgeen er gevonden wordt in mijn lichaam. Maar ik wil benadrukken dat ik nooit opzettelijk verboden middelen heb gebruikt. Het is triest en ik ben ook heel verbaasd. Het was nooit mijn bedoeling om de boel te belazeren. Ik beschouw mezelf als een ambassadeur van de sport en was altijd een grote voorstander van dopingcontroles."
In juli berichtte de Franse krant l'Equipe dat de Amerikaanse sprinter Tyson Gay (1982-) positief had getest op anabolica tijdens een onaangekondigde controle op trainingskamp, waardoor hij niet naar het WK in Moskou kon. Hij werd twee jaar geschorst en moest het zilver inleveren dat hij het jaar voordien gewonnen had met de Amerikaanse estafetteploeg 4 x 100m tijdens de Spelen van Londen. Adidas verbrak meteen zijn contract. Bovendien moest hij 500.000 Dollar prijzengeld terugstorten, die hij op zes verschillende meetings had verdiend. Nadien werd de schorsing gehalveerd, omdat hij positief meewerkte aan het gerechterlijk onderzoek.
In een interview met de Duitse krant 'Abendzeitung' lanceerde de Duitse sprint-legende Armin Hary (1937-) het voorstel om alle bestaande wereldrecords van de sprintnummers te annuleren en vanaf nul te herbeginnen. De Olympisch kampioen van 1960, die als eerste de 100 meter in 10sec liep, pleitte er ook voor om dopingzondaars strenger te bestraffen.
"Tien jaar schorsing en nog liever levenslang. Als men dat zou doen, hebben we binnen vijf tot tien jaar opnieuw zuivere Olympische Spelen.''
In de sportkrant 'Bild' kreeg Hary de steun van zijn landgenoot Robert Harting (1984-), die in 2016r Olympisch kampioen discuswerpen werd in Rio.
"Er moet minimaal vijf jaar schorsing komen, dat is het enige wat helpt. Als valsspelers vijf jaar geschorst worden, kunnen ze dat niet overbruggen met het geld dat ze verdienden gedurende het jaar dat ze doping gebruikten. Nu is dat wel mogelijk."
Nochtans had Harting net voor het WK van 2009 in Berlijn voor een beperkte vrijgave van sommige dopingproducten gepleit. In 2015 uitte hij kritiek op het werk van het World Anti-Doping Agency en klaagde hij over het gebrek aan evenwicht in de wereldwijde anti-dopingstrijd.
De Russische atletiek kwam nog maar eens in opspraak. In maart testte Natalia Wolgina (1977-) positief op metenolone na haar overwinning in de ‘Two Oceans Marathon’. Ze kreeg twee jaar schorsing.
De Russische atletiekbond schorste midden-afstandloopster Olesya Syreva (1983-) en marathonloper Mikhail Lemayev (1986-) twee jaar omwille van afwijkende bloedwaarden in hun biologisch paspoort. Syreva had tijdens het EK indoor van 2011 zilver gewonnen op de 3.000m en omdat de schorsing met terugwerkende kracht was, moest ze die medaille inleveren.
Twee jaar schorsing voor de Russische sprinter Denis Alekseyev (1987-), nadat hij positief testte op Oral Turinabol bij een controle buiten competitie. In mei 2016 kwam de melding dat Alekseyev samen met dertien andere Russen, waaronder negen medaillewinnaars, positief reageerde bij het hertesten van de stalen van de Olympische Spelen van 2008. Daardoor moest hij alle resultaten, medailles en records vanaf die datum inleveren. Vermits het zijn tweede overtreding was werd hij levenslang geschorst, bovendien verloor de Russische estafetteploeg 4 x 400m, waarvan hijn deel uitmaakte, de bronzen medaille die ze in Londen had gewonnen.
Na hertesten van de stalen van het WK van 2005 werden de voormalige Russische Olympische en wereldkampioenen, kogelstootster Svetlana Krivelyova (1969-) en hamerslingeraarster Olga Kuzenkova (1970-) twee jaar uitgesloten van competitie met terugwerkende kracht .
Landgenote Tatyana Kotova (1976-) won toen zilver in het verspringen maar werd eveneens betrapt. Twee jaar schorsing en inleveren van de medaille was het verdict. Kotova won brons op de Olympische Spelen van 2000 en 2004.
Maar het waren niet de enige Russen. Kogelstootster Irina Korzhanenko (1974-), discuswerpsters Natalya Sidova (1972-) en Daria Pisjtsjalnikova (1985-), hamerslingeraarster Tatyana Lysenko (1983-) en speerwerpster Oksana Yarygina (1972-) vlogen eveneens tegen de lamp. De eerste twee kregen levenslang omdat ze voor de tweede keer werden betrapt, terwijl Pisjtsjalnikova acht jaar moest toekijken. Bij het hertesten van de stalen van de Olympische Spelen van 2012 kwam in 2016 aan het licht dat Lysenko toen eveneens gedopeerd was, waardoor ze acht jaar geschorst werd.
Ook de Russische snelwandelaars Tatyana Mineyeva (1988-) en Sergei Morozov (1988-) kwamen negatief in het nieuws net als afstandsloopster Inga Abitova (1982-). Mineyeva en Abitova kregen twee jaar, Morozov voor zijn tweede overtreding levenslang. Maar bij het hertesten van de stalen uit 2008 bleek dat Abitova toen anabolica had gebruikt, waarop ze nog eens vier jaar naar de kant moest.
Olga Golowkina (1986-), de Europese kampioene van de 5.000m, was de 32ste Russische atlete die twee jaar werd uitgesloten. Bij een controle buiten competitie bleek dat ze dehydrochlormethyltestosteron had gebruikt.
Op 17 april schorste de Russian Athletics Federation polstokspringer Ivan Gertlein (1987-) twee jaar omdat hij positief had getest op testosteron.
Zilveren hamerslingeraar Wadsim Dsewyatovskiy (1977-) en ex-wereldkampioen kogelstoten Andrej Michnewitsch (1976-) uit Wit-Rusland vlogen eveneens tegen de lamp. Dsewyatovskiy testte positief in 2000, 2005 en 2008, Michnewitsch in 2001 en 2005.
De Amerikaanse recordhoudster kogelstoten Jillian Camarena-Williams (1982-) kreeg zes maanden schorsing toen ze op trainingskamp gepakt werd op Clomifen.
De Amerikaanse hoogspringer Spencer Walden (1994-) werd op het gebruik van cannabis betrapt en zes maanden geschorst.
De Amerikaanse hoogspringer Cameron Ostrowski (1992-) testte positief op methylhexaneamine en daarvoor zes maanden geschorst.
De Amerikaanse sprinter Trey Downing (1995-) weigerde een test tijdens een controle buiten competitie en dat kostte hem achttien maanden schorsing.
Voormalig wereldkampioen indoor en meervoudig Amerikaans kampioen van de 200m Shawn Crawford (1978-) kreeg twee jaar schorsing, omdat hij op achttien maanden tijd, door warrige 'whereabouts, driemaal een dopingtest had gemist'. Een misverstand aldus coach Bob Kersee, omdat Crawford zijn spikes aan de wilgen had gehangen na de Amerikaanse 'Olympic Trials' van het jaar voordien en begin van dat jaar zijn 'retirement papers' had aangevraagd.
De 64-jarige Amerikaan Roger Wenzel (1949-) kreeg twee jaar schorsing omdat hij positief had getest op anabole steroïden na de USA Masters Outdoor Track & Field Championships in Lisle, Illinois. Wenzel argumenteerde dat hij genoodzaakt was om testosteron te slikken omdat hij anders zou sterven door de ziekte van Parkinson.
Tijdens de Universiade in het Russische Kazan won de Roemeense Roxana Bîrca (1988-) de 5.000m, maar na afloop bleek dat ze methasteron had gebruikt. Ze moest haar medaille inleveren, werd van de lijsten geschrapt en twee jaar geschorst.
Wegens het gebruik van EPO en nandrolon schorste de Keniaanse atletiekbond haar marathonlopers Wilson Erupe (1988-), Nixon Cherutich (1986-), Salome Biwott (1982-) en Jynocel Onyancha (1990-) twee jaar. Biwott testte in 2019 na de marathon van Sao Paulo opnieuw positief, dit keer op norandrosteron en dat betekende acht jaar naar de kant.
Tijdens het EK indoor in Göteborg won de Bulgaarse Tesdschan Naimova (1987-) de 60m. De controle achteraf toonde het gebruik van de anabole steroïde drostanolon aan. Inleveren van het goud en levenslange schorsing luidde het verdict, in 2009 werd ze namelijk ook al eens twee jaar geschorst omdat ze geknoeid had met haar urinestalen.
Na het EK voor landenploegen testte de Franse hordenloopster Alice Decaux (1985-) positief op amfetamines, omdat ze hiervoor zes maanden geschorst werd kon ze niet naar het WK in Moskou.
De Italiaanse lange-afstandsloper Devis Licciardi (1986-) werd tijdens de dopingcontrole na het nationaal kampioenschap betrapt met een met urine gevulde kunstpenis, waarvoor hij drie jaar schorsing kreeg. De Italiaan kwam in het vizier van de dopingcontroleurs omdat hij na matige chrono's in het verleden nu plots toptijden liep. Zijn vriendin en coach Sara Malpetti (1991-) had de kunstpenis via het internet gekocht en kreeg daarvoor 3,5 jaar.
WK in Moskou
De 100m-loopsters Kelly-Ann Baptiste (1986-) en Semoy Hackett (1988-) tekenden present op het WK in Moskou, maar na een positieve test mochten de atletes uit Trinidad Tobago hun koffers terug inpakken. Tijdens de Olympische Spelen van 2012 liep Baptiste de finale van de 4 x 100m, maar wegens dopinggebruik werd de estafetteploeg na afloop gediskwalificeerd. Hacket was na het nationaal kampioenschap van 2011 ook al eens zes maanden geschorst, nadat bleek dat ze methylhexanamin had gebruikt, nu luidde het verdict twee jaar en vier maanden.
De Oekraïner Roman Avramenko (1988-) werd tijdens het WK vijfde in het speerwerpen, maar kreeg twee jaar schorsing omdat hij betrapt werd op het gebruik van dehydrochloromethyltestosterone. Daarna vroeg hij de Russische nationaliteit aan, maar in 2015 kreeg hij acht jaar aan zijn broek na een nieuwe positieve test bij een onaangekondigde controle.
Bij het snelwandelen testten Aiman Kozjachmetova (1987-) uit Kazachstan en Ebrahim Rahimian (1981-) uit Iran positief op EPO, net als de Guatemalese marathonloper Jeremías Saloj (1988-).
De Oekraïnse sprintster Yelyzaweta Bryzhina (1989-) had drostanolon gebruikt en werd daarvoor twee jaar geschorst.
De Afghaanse sprinter Massoud Azizi (1985-) werd op het gebruiik van nandrolon betrapt, wat twee jaar toekijken betekende.
Basketbal
De Turkse basketter Hedo Türkoglu (1979-), die bij de Orlando Magics speelde in de NBA, moest twintig wedstrijden toekijken vanaf de zijlijn, omdat hij betrapt werd op het gebruik van methenolon. Gedurende die schorsing werd ook zijn wedde niet betaald.
De in China spelende Amerikaan Marcus Williams (1986-) kreeg zes maanden schorsing voor marihuanagebruik.
Baseball
In januari kondigde de Major League Baseball aan dat men zou starten met willekeurige hGH-testen.
Miguel Tejada (1974-) uit de Dominikaanse Republiek speelde voor de Kansas City Royals toen hij tot twee keer toe op het gebruik van amfetamines werd betrapt. Het leverde hem 105 wedstrijden spelverbod op. Tejada werd in december 2007 al vernoemd in het Mitchell-rapport, hij zou voor $ 1.500 aan steroïden hebben gekocht. In februari 2009 werd hij aangeklaagd omdat hij tijdens de hoorzittingen van het Congres gelogen had over het prestatieverhogend drugsgebruik in Major League Baseball. Hij pleitte schuldig en werd veroordeeld tot een proefperiode van een jaar.
In de nasleep van het Biogenesis-schandaal werd Ryan Braun (1983-) van de Milwaukee Brewers op het gebruik van testosteron betrapt. Het kostte hem 65 wedstrijden schorsing met een loonverlies van 3,25 miljoen Dollar. Braun's naam dook drie keer op in het lijstje dat een voormalige medewerker van de kliniek had doorgespeeld aan de krant Miami New Times. Daaruit bleek dat hij voor 20 à 30.000 Dollar dopingproducten had aangekocht.
Op dat lijstje verscheen ook de naam van Alex Rodriguez (1975-), die bij de New York Yankees een jaarsalaris binnenreef van $ 28 miljoen en die in het verleden al in heel wat dopingschandalen vernoemd werd. Hij moest 211 wedstrijden toekijken vanuit de tribune, een schorsing die later verminderd werd naar 162. In maart 2014 lekte uit dat Rodriguez de drie miljoen Dollar weigerde te betalen, die hij verschuldigd was aan zijn advocaten. In juli kreeg hij hiervoor een boete van $380,000 van de Rechtbank.
Twaalf andere aan de Biogenesis-zaak gekoppelde spelers stemden in met een schorsing van vijftig wedstrijden, zonder het recht om in beroep te gaan: Antonio Bastardo (1985-), Everth Cabrera (1986-), Francisco Cervelli (1986-), Nelson Cruz (1980-), Fautino de los Santos (1986-), Sergio Escalona (1984-), Fernando Martínez (1988-), Jesús Montero (1989-), Jordan Norberto (1986-), Jhonny Peralta (1982-), César Puello (1991-) en Jordany Valdespin (1987-).
Voor hun betrokkenheid in het Biogenesis-schandaal werden eerder ook al Melky Cabrera (1984-), Bartolo Colón (1973-) en Yasmani Grandal (1988-) vijftig wedstrijden geschorst .
Het omstreden Biogenesis uit Coral Gables, Florida, werd in maart 2012 door Anthony Bosch opgericht als een schoonheidskliniek, die gespecialiseerd was in gewichtsverlies en hormonenvervangingstherapie. Papa Dokter Pedro Bosch was medisch directeur, jongere broer en advocaat Ashley Bosch managing member en Porter Fischer marketing director. In de herfst van dat jaar stapten meerdere bedienden op omdat ze niet betaald werden en in december 2012 sloot de kliniek haar deuren. In juni 2015 werd Anthony Bosch tot vier jaar cel veroordeeld en moest hij nadien ook nog drie jaar onder toezicht blijven. Omdat hij nauw samenwerkte met de onderzoekers, waarbij hij alle dopingevallen uit de doeken deed, kreeg hij een strafvermindering van zestien maanden.
Bobslee
De Canadees Chris Korol (1989-) kreeg vijftien maanden schorsing na een positieve test op het nieuwe anabolicum SARM S-22.
Bodybuilding
De Roemeense bodybuilders-federatie schorste de Georgiër Josef Gabor en de Roemenen Ioan Cojocari-Tait, Paul Ritea en Robert Kim twee jaar wegens dopinggebruik. Een andere Roemeen Paul Nicolae Catruna (1990-) werd zelfs levenslang verbannen.
Boksen
Na zijn verloren kamp tegen de Amerikaanse juniorenkampioen bij de weltergewichten Danny Garcia (1988-) schorste de United States Anti-Doping Agency de Mexicaanse voormalige wereldkampioen Erik Morales (1976-) twee jaar wegens een positieve test op meerdere verboden middelen.
De Britse bokser Craig Windsor (1982-) mocht drie jaar en negen maanden niet meer in de ring verschijnen.
Windsor werd door landgenoot Larry Olubamiwu (1978-) aan de galg gepraat. Die zat wegens het gebruik van een dozijn verboden middelen een schorsing van vier jaar uit. Omdat Olubamiwu nauw samenwerkte met de onderzoekers van het UK Anti-Doping kreeg hij zijn bokslicentie al na 34 maanden terug.
De Roemeen Adrian Poputea (1986-) testte positief op methylhexaneamine en dat leverde hem zes maanden schorsing op.
Cricket
De Indiër Pradeep Sangwan (1990-) testte positief op stanozolol en moest achttien maanden naar de kant.
Cross Country
De Fin Juha Lallukka (1979-) testte positief op hGH, kreeg daarvoor twee jaar schorsing en verloor meteen ook alle medailles, punten en prijzen die hij vanaf 2011 gewonnen had.
Curling
Het Canadese curlingteam won zilver op het WK in Victoria, maar de controle na afloop wees uit dat Matt Dumontelle (1990-) positief had getest op de anabole steroïde methandienone. De Canadezen mochten het zilver behouden omdat Dumontelle slechts reserve was en aan geen enkele wedstrijd had deelgenomen
Gewichtheffen
Na negen positieve dopingcontroles smeerde de internationale gewichteffersfederatie de gewichtheffersbond van Kazachstan een boete aan van 500.000 dollar.
De Internationale Gewichtheffers Associatie sprak nog nooit zoveel straffen uit.
Werden levenslang geschorst: de Armeense Naira Hartyyunyan (1989-), de Azerbeidjaanse Zulfugar Suleymanov (1982-), De Wit-Russische Katsiaryna Shkuratava (1987-) en de Mongool Bayarmaa Namkhaidori.
Twee jaar schorsing voor de Albanees Briken Calja (1990-), de Armeniërs Ashot Beghazyan , Davit Gasparyan (2003-), Margaryta Ghazaryan, Andranik Karapetyan (1995-), Vladik Karapetyan (1983-) en Gor Minasyan (1994-), de Azerbeidjani Silviya Angelova (1982-), Sardar Hasanov (1985-), Valentin Hristov (1994-), Kamran Ismayilov (1993-), Alona Kiriienko (1987-), Marziyya Maharramova (1996-), Kseniia Vyshnytska (1995-) en Intiqam Zairov (1985-), De Wit-Rus Aliaksandr Makaranka (1990-), de Canadese Johanie Filiatreault (1993-), de Columbiaan Luis Alfredo Arteta Tejera, de Tsjechen Kamil Kucera (1985-) en Jiri Orsag (1989-), de Egyptenaren Naglaa Ibrahim Hamed Khallaf en Nahla Ramadan (1985-), de Georgiërs Davit Gogia (1990-), Shota Mishvelidze (1994-), Lasha Talakhadze (1993-) en Rauli Tsirekidze (1987-), de Iraniërs Yasin Bagheri Kahkesh (1991-) en Sohrab Moradi (1988-), de Irakezen Safaa Al-Jumaili (1990-) en Mohammed Rubaiawi, de Kazakken Alexandra Aborneva (1986-), Maira Faizollayeva (1995-), Aidar Kazov (1995-), Farkhad Kharki (1991-), Maxim Laktinov, Assem Sarsekenova (1993-), Yekaterina Stolyarenko (1998-), Denis Ulanov (1993-), Yevgeniy Yevstafyev, Alexandr Zaichikov (1992-), Yerbolat Zholamanov (1993-) en Galymbek Zhubatkanov (1995-), de gebroeders Aleksei (1989-) en Sergei Dolgalev (1992-) uit Kirgizië, de Maleisiërs Bin Ku Ibrahom Ku Muhammad Yuzir en Bin Mat Lazat Mohd Dinie Akmal (1994-), de Moldaviërs Gheorghe Cernei (1990-) en Alexandr Spac (1989-), Miguel Angel Navarrete Rosales (1992-) uit Nicaragua, de Palestijn Khezeiq Adham (1993-), de Roemenen Elena Ramona Andries (1994-), Razvan Constantin Martin (1991-), Gabriel Sincraian (1988-) en Georgiana Andreea Tites (1992-), de Russen Anastasiia Romanova (1991-) en Marina Shainova (1986-), de Turkse Saziye Okur (1992-), de Oekrainers Svitlana Cherniavska (1984-), Iryna Dekha (1996-), Oleksandr Pielieshenko (1994-), Alyona Vashyna (1997-) en Karyna Zhuzhoma, de Amerikaanse Sarah Elizabeth Robles (1988-), de Oeztbeken Yusupov Abdulaziz (1982-), Ibragimov Amirzoda (1996-), Madiyor Ibragimov, Bakhram Mendibaev (1983-), Ibrohim Mirzaev, Sherzod Rusmetov en Jakhongir Zinnatov en de Venezolanen Leomar de Jesus Albarran Ventura (1985-) en Maria Fernanda Alvarez Zapata (1987-).
De Russische federatie schorste tien van haar gewichtheffers wegens dopinggebruik.
Tien jaar voor Evgeniy Kolomiets (1991-) en Yuriy Selyutin (1991-).
Twee jaar voor Mikhail Reznichenko (1981-), Tejmur Aleskerov (1991-), Dmitry Srybnyj (1992-), Andrey Rybakov (1982-), Amina Maskhadova (1985-), Igor Petrov (1965-) en Kristina Silkina (1986-)
Drie maanden voor Oleg Musokhranov (1995-).
De Amerikaan Kristopher Dyer (1992-) testte positief op methylhexaneamine tijdens de National University Championships in Johnson City, Tennessee waardoor hij negen maanden op non-actief moest.
Tijdens een competitie in Chicago werd de 80-jarige Amerikaan Don Ramos (1933-) op het gebruik van testosteron betrapt. Hoewel de 'oudst gedopeerde ooit' argumenteerde dat hij dat product al 20 jaar op voorschrift van een arts gebruikte, kreeg hij toch twee jaar schorsing.
De Amerikaan Brian Wilhelm (1987-) leverde na de American Open in Palm Springs, Californië een positieve plas af op methylhexaneamine, goed voor negen maanden schorsing.
De Iraanse zwaargewicht Saeid Alihosseini (1988-) werd wegens herhaald dopinggebruik acht jaar uit competitie verbannen. Ook moest hij de zilveren medailles inleveren van het WK van 2017 en van de Aziatische Spelen van 2018.
Handbal
De Roemeense Ionela Irimia Raluca (1990-) van Danuba Braila Sport Club moest twee maanden naar de kant nadat ze positief testte op dexamethasone.
Hockey
De Nederlandse hockeybond schorste Jesse Mahieu (1978-) een jaar nadat bij een controle sporen van cocaïne en MDMA werden gevonden, waarop zijn ploeg hem ontsloeg. De aanvoerder van hoofdklasser Pinoké werd vijftig keer opgeroepen voor de nationale ploeg en won met dat team zilver op de Olympische Spelen van 2004 in Athene. Nadien verontschuldigde hij zich in een persbericht.
"Hopelijk begrijpt iedereen dat ik erg verdrietig en ontzettend teleurgesteld ben in mijzelf. Ik aanvaard de consequenties en ik steek de hand in eigen boezem. Ik wil mijn oprechte excuses aanbieden aan iedereen die Pinoké een warm hart toedraagt.''
IJshockey
De Nederlandse ijshockey-international Sander Dijkstra (1986-) werd een jaar voorlopig geschorst nadat men bij een controle verboden middelen had gevonden.
Judo
Op het WK van 2013 won Charline Van Snick (1990-) de bronzen medaille in de categorie tot 52kg, maar de dopingcontrole leverde een positieve test af op cocaïne. De Belgische ontkende dat gebruik met klem en om haar onschuld te bewijzen deed ze een beroep op Professor Toxicologie Jan Tytgat (1963-) van de Katholieke Universiteit Leuven. Uit de haartest bleek dat ze inderdaad geen regelmatige cocaïnegebruikster was, de lage waarden in haar urine konden het gevolg zijn van een onvrijwillige blootstelling aan het product. De Internationale Judofederatie schorste de Belgische twee jaar, maar ze trok naar het TAS dat het volgende vonnis velde:
"We bevestigen de inbreuk op de anti-dopingwet, maar verklaren het beroep van Van Snick gedeeltelijk gegrond."
Hierdoor werd haar schorsing geannuleerd, maar de bronzen medaille was ze kwijt.
De Moldaviër Andrei Blindu (1988-) kreeg twee jaar schorsing wegens het gebruik van norandrosteron.
Powerlifting
De National Anti-Doping Agency schorste de Roemeen Ticudean Sorin Gabriel twee jaar wegens het gebruik van trenbolon en landgenoot Petrean Nicolae Constantin even lang wegens het gebruik van methandienon.
Paardensport
De tuchtcommissie van de 'British Horseracing Authority' schorste paardentrainer Mahmood Al Zarooni (1976-) acht jaar omdat hij aan achttien van de hem toevertrouwde dieren de anabole steroïden ethylestranol of stanozolol had toegediend. Al Zarooni was werkzaam in Newmarket voor Sheikh Mohammed bin Rashid al-Maktoum (1949-), de machtige heerser over Dubai en eigenaar van de befaamde Godolphin-renstal.
Paralympiërs
De Amerikaanse zeiler Mike Hersey (1964-) en de Amerikaanse boccaspeler Abdallah Anwar (1983-) testten bij een controle buiten competitie positief op de diuretica hydrochlorothiazide en chlorothiazide. Ze kwamen er vanaf met een publieke waarschuwing.
De Amerikaanse renster Shawn Morelli (1976-) kreeg drie maanden schorsing omdat ze methylhexaneamine had gebruikt. Beroepshalve was ze ingenieur bij het Amerikaanse leger en schopte ze het in Afghanistan tot majoor. Op de Olympische Spelen van 2016 in Rio won ze zowel de wegrit als de individuele achtervolging.
Na de nationale Paralympic Track & Field National Championships in San Antonio, Texas testte de Amerikaanse atleet Camdin Crouse (1988-) positief op amfetamine en methylhexaneamine, wat hem twee jaar schorsing opleverde.
Roeien
Greg Flood (1989-) en Frank Petrucci (1989-) testten positief op glycerol na de Amerikaanse trials voor het WK. Ze kwamen er vanaf met een waarschuwing en mochten naar het WK, waar ze achtste eindigden in de dubbel scull.
Rugby
Aan een lokaal radiostation bekende de voormalige Franse international Jean-Pierre Élissalde (1953-) dat hij tijdens zijn sportcarrière amfetamines had gebruikt. Tussen 1980 en 1981 verdiende Elissalde vijf selecties voor de nationale ploeg en vervolgens coachte hij Japanse en Franse ploegen. In die periode was het gebruik van amfetamines volgens hem de normaalste zaak ter wereld.
"Renners, voetballers en natuurlijk ook rugbyspelers slikten amfetamines. Persoonlijk nam ik ze twee keer, daar was niets bijzonders aan, en om nog harder te kunnen werken en voor de opbouw van spieren waren er nadien andere vormen van doping."
De bekentenis kwam enkele dagen nadat bekend raakte dat er in 2012 in het Franse rugby meer positieve drugstests werden gevonden in vergelijking met eender welke andere sport,.
De Ier John Moroney (1993-) van de Young Munster Rugby Football Club leverde een positieve test af op marihuana en moest drie maanden naar de kant.
De Brit Jack Warrington (1992-) van Sedgley Park RF testte positief op het verboden methylhexaneamine en mocht daarom twee jaar toekijken
Skiën
Voorafgaand aan de Olympische Winterspelen in Sotsji werd de Russische freestyle skikampioene Anna Orlovskaya (1995-) twee jaar geschorst wegens dopinggebruik.
Snowboarding
Voor het weigeren van een dopingtest kreeg de Amerikaan Tylor Flanagan (1994-) achttien maanden schorsing. Het jaar nadien werd hij gearresteerd en tot zeven jaar hechtenis veroordeeld omdat hij zijn voormalige 17-jarige vriendin voor de tweede keer had aangevallen
Tennis
Na het tornooi in München testte de Croaat Marin Cilic (1988-) positief op nikethamide wat hem negen maanden schorsing opleverde. Later verminderde het Court of Arbitration for Sport die straf naar vier maanden omdat Cilic beweerde dat het product in een glucosetablet zat die hij gekocht had in een apotheek. Het jaar nadien won de Croaat de US Open.
Tijdens het tornooi van Monte Carlo weigerde Viktor Troicki (1986-) een bloedttest omdat hij zich niet goed voelde en een fobie had voor naalden. Het kostte de Serviër achttien maanden schorsing. Zelfs de tussenkomst van zijn goede vriend Novak Djokovic (1987-) mocht niet baten.
Wegens het gebruik van sibutramine werd de Tsjechische Barbora Strycova (1986-) zes maanden geschorst. Ze beweerde dat ze het product binnenkreeg via een voedingssupplement. Ze verloor de gewonnen punten van Luxemburg en moest het prijzengeld terugstorten.
De Spaanse Nuria Llagostera Vives (1980-) werd twee jaar geschorst omdat in haar urine sporen van d-methamfetamine werden gevonden tijdens het WTA-tornooi in Stanford. Daarop besliste ze om te stoppen met topsport.
Voetbal
De medische commissie van de wereldvoetbalbond FIFA was zich zeer verontrust over het toenemend gebruik van pijnstillers. Met pijnstillers en ontstekingsremmers trachten voetballers de pijn te verzachten die met overbelasting gepaard gaat. De FIFA wees erop dat tijdens het WK U17 van twee jaar voordien, liefst één op de vier spelers pijnstillers had geslikt. Op het WK van 2006 slikte 29% van de spelers pijnstillers, vier jaar later in Zuid-Afrika was dat opgeklommen tot 35%, met als absoluut record een elftal waarvan 21 van de 23 spelers deze medicatie gebruikten. Diezelfde trend zette zich voort in andere sporten, met wielrennen op rang één.
De Braziliaanse middenvelder Carlos Alberto (1984-) kreeg twee jaar schorsing omdat men bij de dopingtest na de 3-2 overwinning van zijn club Vasco de Gama op Fluminense sporen van hydrochloorthiazide en tamoxifen had gevonden.
De Portugees-Braziliaanse middenvelder Deco (1977-) plaste net voor het einde van zijn loopbaan positief op het vochtafdrijvend middel furosemide en kondigde daarop aan dat hij stante pede stopte met voetballen. Hij speelde 75 interlands voor Portugal.
De Marokkaanse international Hamza Abourazzouk (1986-) kreeg zes maanden schorsing omdat hij na de WK-kwalificatiewedstrijd van Marokko tegen Tanzania positief had getest op cannabis.
Na de WK-kwalificatiewedstrijd in Harare kreeg Devon Chafa Taitamba (1990-) uit Zimbabwe zes maanden schorsing wegens het gebruik van prednison.
Volleybal
Volleybal- en beachvolleybalspeelster Alix Klineman (1989-) testte positief op anabole steroïden en moest daarvoor dertien maanden naar de kant. Volgens de Amerikaanse waren de positieve resultaten het gevolg van een onbedoelde inname van het DHEA-supplement van haar moeder.
Waterpolo
De Roemeen Tudor Alexandru Dobre werd zes maanden geschorst nadat bij een controle 11-nor-9-carboxy-delta 9-tetrahydrocannabinol acid werd gevonden.
Wegens het gebruik van cannabis werd de Belg Sammy Claes (1987-) een jaar geschorst.
De Russische Waterpolofederatie schorste Ekaterina Tankeeva (1989-) drie maanden, zij was lid van het Olympisch team dat aantrad op de Spelen van 2012 in Londen,.
Wielrennen
In 2013 onthulde het Nederlandse dagblad NRC Handelsblad dat de leiding van de voormalige Rabobankploeg in 2007 de geavanceerde bloedmachine ‘Sysmex XE-2100’ had aangekocht, waardoor renners positieve dopingcontroles konden ontlopen. Met de ‘Sysmex XE-2100’ beschikte Rabobank over hetzelfde toestel als de dopingcontroleurs van de internationale wielerunie UCI. He apparaat registreert het aantal rode bloedlichaampjes en de hoeveelheid hemoglobine in het bloed, waardoor men kan vaststellen of er bij een renner sprake is van bloeddoping.
In een nota aan sponsor Rabobank motiveerde ploegdirecteur Theo de Rooij (1957-) de aankoop van het 75.000 Euro kostende analyse-apparaat voor het 'verhogen van tussentijdse interne bloedonderzoeken in de antidopingstrijd'.
De Franse senaat besprak een rapport met getuigenissen van 83 sporters en officials en deed nadien voorstellen om de strijd tegen doping te versterken. Bovendien publiceerde ze een lijst van achttien renners die tijdens de Tour van 1998 positief hadden getest op EPO, terwijl twaalf andere renners verdacht werden.
Testten positief: de Italianen Andrea Tafi (1966-), Nicola Minali (1969-), Mario Cipollini (1967-), Fabio Sacchi (1974-), Eddy Mazzoleni (1973-) en Marco Pantani (1970-2004), de Duitsers Erik Zabel (1970-), Jens Heppner (1964-) en 2 x Jan Ullrich (1975-) de Amerikanen Bo Hamburger (2x) (1970-) en 2 x Kevin Livingston (1973-), de Fransen Laurent Jalabert (1968-), Jacky Durand (1967-) en Laurent Desbiens (1969-), de Spanjaarden Marcos Serrano (1972-), Abraham Olano (1970-) en Manuel Beltran (1971-) en tenslotte de Nederlander Jeroen Blijlevens (1971-).
Werden verdacht: de Italianen Ermanno Brignoli (1969-), Alain Turicchia (1975-), Giuseppe Calcaterra (1964-), Stefano Zanini (1969-) en Eddy Mazzoleni (1973-), de Fransen Pascal Chanteur (1968-), Frederic Moncassin (1968-) en Stephane Barthe (1972-), de Amerikaan Bobby Julich (1971-), de Zwitser Roland Meier (1967-), de Australiër Stuart O'Grady (1973-) en de Belg Axel Merckx (1972-).
De Nederlandse Volkskrant kon het notitieboekje inkijken van Bertus Fok (1934-), de verzorger van het voormalige wielerteam PDM. Daarin kon men zwart op wit lezen dat zeven van de acht PDM-renners tijdens de Tour de France van 1988 doping hadden gebruikt. Steven Rooks (1960-) en Gert-Jan Theunisse (1963-) gaven dat al eerder toe. Het ging onder meer om cortisone, testosteron en bloeddoping. Volgens Fok werd toen nog geen EPO gebruikt.
Bij het beantwoorden van een vragenlijst geloofde amper 21% van de 5.638 UCI-leden dat het wielrennen de volgende vijf jaar zuiverder zou worden. 60% was het erover eens dat wielrennen een van de leiders was qua antidopingpraktijken. Aan het persagentschap Reuters verklaarde UCI-president Pat McQuaid (1949-) dat zijn organisatie jaarlijks 7,5 miljoen euro uitgaf aan antidoping, maar dat het wielrennen nu eenmaal opbokste tegen een cultuur van drugsgebruik.
In een meer dan twee uur durend interview op de Amerikaanse televisie bekende Lance Armstrong (1971-) aan Oprah Winfrey (1954-) dat hij tijdens zijn wielercarrière prestatiebevorderende middelen had gebruikt. 28 miljoen kijkers wereldwijd waren getuige van deze bekentenissen.
In Nederland bekende oud-renner Michael Boogerd (1972-) aan TV-zender NOS en aan de kranten 'De Telegraaf 'en 'nrc.next' dat hij van 1997 tot 2007 EPO, bloedtransfusies en cortisonen had gebruikt. Dank zij die doping won de Nederlander de bergrit naar La Plagne tijdens de Tour de France van 2002 en in 1999 de Amstel Gold Race. Hij had ook nauwe banden met dopinghandelaar Stefan Matschiner (1975-) aan wie hij in de jaren 2006 en 2007 in totaal 17.000 euro betaalde. De Oostenrijker introduceerde hem bij de Weense bloedbank Humanplasma.
"Ik ben naar Wenen gevlogen en heb daar gebruik gemaakt van bloedtransfusies. Ik liet bloed aftappen met als doel om het later weer in te brengen... Ik noem geen namen. Ik heb me goed laten informeren en ben vervolgens zelf op zoek gegaan. Het was mijn verantwoordelijkheid, mijn keuze... Op zeker ogenbik sta je voor een duivels dilemma. Ik wilde meedoen aan de top. 1997 was voor mij het keerpunt, toen maakte ik die keuze."
Naar eigen zeggen kocht Boogerd de EPO gewoon in Nederland.
Voor de TV-camera's van RTL bekende de Nederlandse oud-renner Danny Nelissen (1970-) dat hij bij Rabobank in 1996 en 1997 EPO had gebruikt.
"Ik ben een van die getuigen en ik bevestig dat het verhaal klopt. In de Tour van 1996 en 1997 gebruikte ik EPO die ik door ploegarts Geert Leinders kreeg toegediend. We werden door de andere renners uitgelachen en vernederd. De ploegleiding vond ons watjes, we moesten iets doen. Ik heb het zelf nooit moeten kopen, dat was een ploegissue. Ik weet niet hoe het later is gegaan."
Nelissen was inmiddels commentator bij Eurosport, maar na zijn bekentenissen wees die TV-zender hem de deur.
Op de Deense televisie bekende ook Rolf Sørensen (1965-), die eveneens voor het Rabobankteam had gereden, dat hij tijdens zijn wielercarrière verboden middelen zoals EPO en cortisone had gebruikt.
"Ik maakte deel uit van de epo-generatie. Het is geen excuus, maar ik deed wat anderen ook deden. Ik ben er mij terdege van bewust dat deze bekentenis te laat komt, veel te laat."
De Deense winnaar van Luik-Bastenaken-Luik (1993) en de Ronde van Vlaanderen (1997) hield lange tijd vol dat hij zich nooit met doping had ingelaten. Steevast ontkende hij alle geruchten, maar niemand geloofde hem. Het leverde hem in Denemarken de spottende bijnaam 'Rolf er ren' op, ofwel 'Rolf is clean'. In 2002 sloot Sørensen zijn wielercarrière af met 53 overwinningen.
De Cubaan Yosmani Pol Rodriguez (1980-) testte na het Delray Beach Twilight Criterium positief op dexamethasone. Hij aanvaardde de twee jaar schorsing.
Omdat de Amerikaan Graham Aldredge (1992-) na de BMC Racing Cup in het Zwitserse Gränichen niet voor de dopingcontrole kwam opdagen, werd hij achttien maanden opzij gezet.
Na de wedstrijd in Port St Lucie, Florida testte de Amerikaanse Aira Yoelkis (1972-) positief op fentermine en dat betekende twee jaar naar de kant.
De Russische rensters Elena Bocharnikova (1991-) (foto) en Yana Bezrukova (1992-) kregen twee jaar schorsing omdat ze betrapt werden op anabolicagebruik.
De Turkse renner Mustafa Sayar (1989-), die in eigen land de Ronde won en de maand voordien tweede was geëindigd in de Ronde van Algerije, testte tijdens die laatste wedstrijd positief op EPO, waardoor hij twee jaar geschorst werd met terugwerkende kracht.
Na het nationaal veteranenkampioenschap testte de Amerikaan David LeDuc (1952-) positief op een cocktail van EPO, steroïden en amfetaminen. Hij werd twee jaar geschorst maar was vastberaden om na die schorsing terug te keren in het peloton, ondanks hij dan al 65 zou zijn.
Na het Amerikaans veteranenkampioenschap testte Richard Meeker (1962-) positief op 19-norandrosterone (19-NA) and 19-noretiocholanolone, wat de Amerikaan twee jaar schorsing opleverde.
Wegens onregelmatigheden in zijn biologisch paspoort schorste de Portugese wielerbond Sergio Ribeiro (1980-) twaalf jaar. Ribeiro werd in 2007 al eens betrapt op EPO, wat hem toen twee jaar schorsing opleverde.
De Duitser Andreas Klier (1976-) bekende dat hij tussen 1999 en 2006 EPO, groeihormonen en cortisonen had gebruikt, waarop hij zes maanden geschorst werd en al zijn resultaten vanaf 2005 geschrapt werden. Hij beëindigde meteen zijn sportieve carrière.
“Ik wilde in het wielrennen de top bereikenen maar koos het verkeerde pad. Ik wil mij bij mijn vrienden, familie en supporters verontschuldigen.”
De Amerikaanse renner en triathleet Sloan Teeple (1971-) testte na de wedstrijd Sun Adventure West Texas 12 Pack in Amarillo, Texas positief op testosteron en dat leverde hem achttien maanden schorsing op.
In 2011 werd de Argentijn Juan Pablo Dotti (1984-) twee jaar geschorst wegens anabolica- en amfetaminegebruik. Hij bleef echter wedstrijden betwisten en kreeg er om die reden in 2013 nog eens twee jaar bij.
De Russische renner Nikita Novikov (1989-) kreeg twee jaar schorsing na een positieve test op de de steroïde Ostarine, waarop zijn team Vacansoleil hem buitengooide.
De Fransman Sylvain Georges (1984-) testte positief op heptaminol tijdens de Ronde van Italië, waarvoor hij zes maanden geschorst werd.
Het Russische anti-doping agentschap RUSADA maakte bekend dat Andrey Solomennikov (1987-), Roman Maikin (1990-) en Artem Ovechkin (1986-) positief hadden getest na de nationale titelstrijd in Samara.
De Rus Valery Kaykov (1988-) testte positief op GW501516, dat op de zwarte markt verkocht werd onder de naam Endurobol. Het product werd door Ligand Pharmaceuticals en Glaxo Smith Kline ontwikkeld als agonist van de PPAR-beta-receptoren voor het behandelen van stofwisselingsziekten en cardio-vasculaire problemen. Maar de productie ervan werd in 2007 gestopt, omdat er zich tijdens de dierproeven in verschillende organen tumoren ontwikkelden. Kaykov werd twee jaar geschorst, vloog bij RusVelo aan de deur en besloot dan maar te kappen met wielrennen. Voor het team RusVelo was het echter een kwalijke zaak omdat het al het vierde positieve geval was op rij en dat betekende drie maanden inactiviteit.
Enkele maanden later kondigde de International Cycling Union (UCI) aan dat de Columbiaan Marlon Pérez (1976-) en de Costaricanen Paulo Vargas Barrantes (1979-), Pablo Mudarra Segura (1991-), Alan José Morales Castillo (1989-) en Steven Villalobos Azofeifa (1986-) tijdens de Vuelta Ciclista a Costa Rica eveneens op het gebruik van GW501516 betrapt werden.
Het Spaanse team Euskaltel-Euskadi liet weten dat het zijn Russische renner Alexander Serebryakov (1987-) op non-aktief had gezet, nadat het UCI liet weten dat hij EPO had gebruikt. Van het UCI kreeg hij hiervoor vier jaar schorsing.
Danilo Di Luca (1976-) testte positief op EPO bij een onaangekondigde controle en moest per direct de Giro verlaten. De Italiaan had al eens positief getest op CERA tijdens de Giro van 2009.
Na de eerste Giro-etappe werd Mauro Santambrogio (1984-) op het gebruik van EPO betrapt. Na Di Luca was de Italiaan de tweede renner van Vini Fantini die op korte tijd tegen de lamp vloog. Het Amerikaanse fietskledingmerk DeFeet verbrak daarop de banden met het Italiaanse team.
Tijdens een interview met het Duitse weekblad 'Focus' gaf de Duitse ex-renner Jan Ullrich (1973-) eindelijk toe dat hij tijdens zijn wielercarrière doping had gebruikt. In het verleden ontkende de tourwinnaar van 1997 steevast die inbreuk en de laatste jaren bleef hij er vaag over, maar nu kwam hij dus met bekentenissen op de proppen.
"Ja, ik was bij Fuentes in behandeling, maar ik ben geen fraudeur. In mijn tijd gebruikte bijna iedereen prestatiebevorderende middelen. Ik nam niets, dat ook anderen niet genomen hebben. Voor mij begint bedrog pas als er sprake is van voordeel. Dat was zo niet. Ik wilde gelijke kansen creëren.''
De Canadees Ryder Hesjedal (1980-) bekende dat hij meer dan tien jaar lang verboden middelen had gebruikt. De eindwinnaar van de Giro d'Italia van 2012 biechtte zijn dopingverleden op na de voorpublicatie van het boek 'Yellow Fever' van Michael Rasmussen (1974-), waarin de Deen uit de doeken deed hoe hij Hesjedal EPO had leren gebruiken. Omdat de feiten verjaard waren kon de Canadees niet meer gestraft worden.
De Nederlander Stefan van Dijk (1976-) stopte zijn wielerloopbaan nadat de Belgische dopingcommissie hem acht jaar schorste wegens ozontherapie. In 2005 was hij al eens gestraft omdat hij toen een dopingcontrole buiten competitie ontliep.
Worstelen
De Amerikaan Dominique Bradley (1989-) testte tijdens de U.S. Open in Las Vegas, Nevada positief op methylhexaneamine en moest daarvoor acht maanden toekijken.
Wereldkampioen Amir Aziz Ali-Akbari (1987-) kreeg een levenslange schorsing omdat hij voor de tweede keer in zijn carrière op doping werd betrapt. Na het behalen van de wereldtitel bij de zwaargewichten in Hongarije, testte de Iraniër positief op anabole steroïden. In 2011 was hij voor het eerst betrapt en twee jaar geschorst, waardoor hij de Olympische Spelen van Londen miste.
Zwemmen
De tuchtcommissie van de Franse zwemfederatie schorstte Arnaud Lorgeril (1977-) acht maanden voor een positieve test op THC/Cannabis tijdens de zwemkampioenschappen van december in Martinique
In maart schorste het Russisch antidopingagentschap Ksenia Moskvina (1989-) zes jaar nadat de Europese recordhoudster 100m rugslag korte baan een tweede keer positief had getest.
Landgenote Ekaterina Andreyeva (1993-) werd achttien maanden verbannen wegens het schenden van antidopingregels. De 19-jarige won zilver op de 200m wisselslag tijdens de eerste Olympische Jeugdspelen van 2010 en in 2014 zwom ze hetzelfde nummer op de Olympische Spelen van Londen.
Nataliya Lovtsova (1988-) was de derde Russische zwemster die in maart geschorst werd wegens doping. Lovtsova was tijdens de Olympische Spelen van 2014 in Londen lid van de estafetteploeg 4 x 100m vrije slag en vier jaar later in Rio zwom ze de 50, 100 en 4 x 100m vrije slag plus de 100m vlinderslag. Ze moest 2,5 jaar aan de kant blijven.
In mei 2013 maakte het Russische antidopingagentschap bekend dat 800m-specialiste Anastasia Krapivina (1994-) (foto) en 200m-vlinderslagzwemster Victoria Mukhametova (1999-) positief hadden getest tijdens de finales van de nationale kampioenschappen eind april. De naam van de producten werd niet vrijgegeven.
In juli vloog de Russische 100m-sprinter Nikita Maksimov (1996-) tegen de lamp, bij een controle buiten competitie vond men sporen van Turinabol in zijn urine. De Russische Federatie gaf hem twee jaar startverbod en schrapte zijn resultaten van de Russische kampioenschappen.
In augustus volgden vlinderslagspecialist Igor Akhlyustin (1989-), schoolslagzwemmer Anton Komlev (1995-) en vrije-slagspecialist Mikhail Dovgalyuk (1995-).
In september testte Vladislav Shuliko (2000) uit Kirgizië positief op methylhexaneamine tijdens de Euraziatische Spelen in Kazachstan, waarvoor hij een jaar geschorst werd.
De Poolse Katarzyna Gorniak (1995-) testte positief op beta-methylphenylethylamine en oxylofryna tijdens de Nationwide Youth Olympics in Drzonkow, Polen. De Poolse zwemfederatie legde haar een startverbod op van zes maanden.
De Poolse vrije slag-specialiste Paula Zukowska (1993-) testte positief op methylhexaneamine tijdens de Poolse National Grand Prix van 2012 en kreeg daarvoor nu de rekening gepresenteerd met een jaar schorsing.
De Braziliaanse duiker Hugo Parisi (1984-) mocht drie maanden niet meer uitkomen in competitie door een positieve test op prednison en prednisolon na de Diving Grand Prix in het Duitse Rostock.
Op het WK korte baan van 2012 in Istanboel won Mads Glaesner (1988-) de 1.500m vrije slag en veroverde hij ook het brons op de 400m vrije slag. De dopingtest achteraf wees echter uit dat hij levmetamfetamine had gebruikt, reden waarom de Deen beide medailles moest inleveren.
