Doping in de sport - 2017

In 2017 werden in België 1.440 dopingcontroles uitgevoerd in wedstrijdverband, daarvan waren er 3,2% positief. Buiten wedstrijdverband waren er 531 testen, met geen enkel positef resultaat. De controleurs gingen ook langs bij fitnesscentra, 136 testen gaven 19,9% positieve testen. Anabolica en testosteron waren verantwoordelijk voor 36% van de gevallen, stimulantia zoals amfetamines voor 34% en 23,4% betrof weigeraars. In bodybuilding waren 21,4% van de testen positief, in zaalvoetbal 12,5%, in roeien 11,8%, in kickboksen 11,1%, in powerlifting en autosport 8,3%, in paardenrensport 5,6%, wielrennen in de nevenbonden 4,4 %, in boksen 3,7%, in judo 3,3%, in atletiek 5,5% en in wielrennen KBWB 0,9%.

De Nederlandse dopingautoriteit voerde 2.788 dopingcontroles uit. Van die controles werden er 57% buiten en 43% binnen wedstrijdverband uitgevoerd. In 93 gevallen kon de geplande dopingcontrole niet doorgaan, omdat de sporter niet thuis gaf of niet kwam opdagen. Vier van de twintig dopingovertredingen werden gevonden in de krachtsporten, drie in atletiek en twee in basketbal, ijshockey en wielrennen. De zeven overige overtredingen werden genoteerd bij bowlen, darts, honkbal, korfbal, biljart, schaatsen en zwemmen. Achttien keer beging een man de overtreding en twee keer een vrouw.

De statistieken van de Duitse politie toonden aan dat er op het vlak van doping minstens 1.115 onderzoeken werden uitgevoerd. 921 hadden betrekking op het verwerven of het bezit van dopingprodukten en in 154 gevallen ging het om de productie of handel ervan. Het aantal geconstateerde schendingen van de antidopingwetgeving steeg boven de 1.000.

Het Duitse dopingverleden werd nog maar eens onder de aandacht van het publiek gebracht. Na een aanslepende vete tussen sportjournalist/sportwetenschapper Andreas Singler (1961-) en de Universität Freiburg, werden twee rapporten gepubliceerd over het reilen en zeilen van de Freiburg-artsen Joseph Keul (1932-2000) en Armin Klümper (1935-2019). Bijna gelijktijdig veroorzaakte een proefschrift een storm van protest in de Duitse sportscene. De auteur haalde het in de voormalige DDR georganiseerd en gehandhaafd dopingbeleid aan en vroeg zich af of het bestaan van doping in de Westerse wereld gewoon onderdrukt of niet waargenomen werd. Hij had 112 voormalige mannelijke atleten gepolst over steroïdengebruik. 54% had gereageerd op zijn vragen. In totaal bevestigden 31 atleten het gebruik van anabole steroïden. De duur van de inname varieerde van eenmalig 'uitproberen' tot twaalf jaar. De gemiddelde tijdsduur van het misbruik was 4,8 jaar.

In 2017 rapporteerde het Chinese Antidopingsagentschap 69 dopinggevallen.

Bij een nieuwe controle van de urine- en bloedstalen van de Olympisch Spelen van 2008 in Beijing en die van 2012 in Londen, ontdekte het Internationaal Olympisch Comité (IOC) meer dan honderd positieve dopinggevallen .

Het WADA publiceerde de dopingcijfers uit 2016. Met 205 inbreuken werden de meeste overtredingen geregistreerd in de atletiek. Daarna volgden bodybuilding (183), wielrennen (165), gewichtheffen (116), voetbal (79), powerlifting (70), worstelen (64), rugby (56), diverse zwemdisciplines (35) en boksen (ook 35). Met 147 overtredingen leverde Italië de meeste dopinggevallen, gevolgd door Frankrijk (86), Verenigde Staten (76), Australië (75), België (73) en Rusland (69). In 2016 werden in 117 landen en in 112 sportdisciplines wereldwijd bijna 230.000 testen uitgevoerd. Het leverde 1.595 positieve resultaten op.

Atletiek

Voor de start van het WK in Londen voerde de internationale atletiekfederatie IAAF op 10 maanden tijd 2000 bloed- en 3000 urinecontroles uit.

Met zes jaar vertraging verscheen een controversiële studie over het dopinggebruik in de atletiek. Anonieme enquetes tijdens de grote kampioenschappen van 2011 wekten de indruk dat er beduidend meer doping werd gebruikt werd dan algemeen werd aangenomen. In die studie bekende zowat de helft van de deelnemers aan het WK in Zuid-Korea en aan de Pan-Arabische Spelen in Qatar het gebruik van doping. De studie was besteld door het WADA, maar de eerste resultaten werden al in 2013 gelekt aan de Amerikaanse krant The New York Times. Op basis van bloed- en urinetesten schatte het WADA oorspronkelijk 1 à 2% dopinggebruikers per jaar. Op basis van het biologisch paspoort werd dat nu opgetrokken tot 14%. Volgens de voorzitter van de internationale atletiekbond IAAF, Sebastian Coe (1956-), kon men echter heel wat vraagtekens plaatsen over de gebruikte methode.

Daarop haalde Rolf Ulrich, de auteur van de studie, zwaar uit. Volgens de Professor van de Universität Tübingen wilde de IAAF zijn publicatie tegenhouden om het dopinggebruik onder de mat te kunnen vegen.

Undercover journalisten van de Engelse krant The Telegraph klopten in Florida aan bij Dennis Mitchell (1966-) en Robert Wagner, respectievelijk de trainer en de makelaar van de Amerikaanse sprinter Justin Gatlin (1982-). De journalisten zochten zogezegd een middel om het hoofdpersonage van hun film op korte tijd om te toveren tot een topatleet. Mitchell en Wagner beloofden de zogenaamde filmmakers testosteron en groeihormonen mits betaling van 250.000 dollar. Ze beweerden ook dat Gaitlin nog steeds aan de doping zat.

Justin Gatlin (1982-) reageerde geschokt op de beschuldigingen en zette Dennis Mitchell aan de deur. Wegens te hoge testosteronwaarden had de IAAF voormalig Olympisch kampioen Mitchell in 1998 twee jaar geschorst. Als excuus had hij toen aangehaald dat hij minstens viermaal de liefde had bedreven met zijn vrouw.

Het Duitse weekblad ‘Der Spiegel’ onthulde dat sportkleding-gigant Nike het Amerikaanse antidopingbureau Usada hinderde bij een onderzoek naar atletiekcoach Alberto Salazar (1958-). Salazar werkte als hoofdcoach in het Nike Oregon Project. Nike bood op zijn trainingscomplex in Portland onderdak aan Salazar en zijn topatleten, van wie de Duitse Konstanze Klosterhalfen (1997-) de Ethiopiër Yomif Kejelcha (1997-), de Nederlandse Sifan Hassan (1993-), de Brit Mo Farah (1983-) en de Amerikanen Galen Rupp (1986-), Donavan Brazier (1997-) en Matthew Centrowitz (1989-) de meest bekenden waren. Usada had Salazar in het vizier omdat hij een obsessie had voor de testosteronwaarden van zijn atleten. De  Britse krant Sunday Times lekte een rapport uit maart 2016 over de vermeende omstreden werkwijze van Salazar. Daaruit bleek dat Salazar onaanvaardbare gezondheidsrisico's nam met zijn atleten. Usada zou ook beschikken over verdachte testresultaten van lange-afstandtopper Rupp en Centrowitz. Volgens Der Spiegel weigerde Salazar de e-mails en documenten vrij te geven, waarin het woord testosteron voorkwam. Hij beweerde dat die documenten toebehoorden aan Nike.

Volgens USADA-advocaat William Bock (1964-) eiste het Amerikaanse sportmerk daarop onaanvaardbare geheimhoudingsvoorwaarden.

“Als we hiermee akkoord gaan, krijgt Nike een eenzijdige controle over mogelijk belastende documenten en wordt het onderzoek van Usada op meerdere manieren vertraagd of gehinderd.”

Het concern wees die kritiek van de hand en een woordvoerder vertelde aan de Britse krant The Guardian dat Nike ongevraagd duizenden pagina's documenten overhandigd had aan Usada.

"We deden dit omdat wij in een zuivere sport geloven en het gebruik van prestatiebevorderende middelen niet tolereren.”

Wegens dopingovertredingen werd Salazar in 2019 door het Amerikaanse antidopingagentschap USADA vier jaar geschorst, samen met de Amerikaanse endocrinoloog Jeffrey S. Brown. Brown ging er prat op dat de atleten die hij begeleidde, 15 keer Olympisch goud hadden gewonnen.

In Wiesbaden stierf Hein-Direck Neu (1944-2017). De zesvoudige Duitse kampioen discuswerpen was een van de eerste atleten uit de Bundesrepubliek die veroordeeld werd wegens doping. Hij nam deel aan de Olympische Spelen van 1968, 1972 en 1976 en in 2013 bekende hij het gebruik van anabole steroïden. In interviews verschafte hij meer inzicht over de dopingpraktijken uit de jaren zestig en zeventig. Hij stelde zich ook beschikbaar voor een wetenschappelijk rapport van de evaluatiecommissie voor sportgeneeskunde over de Duitse sportarts Armin Klümper (1935-2019), die atleten adviseerde om anabole steroïden te gebruiken.

Het IOC meldde dat Usain Bolt (1986-) de gouden medaille moest inleveren, die hij met het estafettteam gewonnen had op de 4 x 100m tijdens de Olympische Spelen van 2008 in Beijing.

Bij het hertesten bleken de stalen van teammaat Nesta Carter (1985-) positief voor methylhexaneamine.

De Amerikaan Kenta Bell (1977-) werd levenslang van de atletiekvelden verbannen voor zijn aandeel in een georkesteerd gebruik van verboden middelen. De atletiekcoach van de Thinking Feet Track Club was als atleet in 2007 betrapt op het gebruik van methylprednisone, waarvoor hij toen drie maanden naar de kant moest. Na een diepgaand onderzoek van het USADA kwam nu, tien jaar later, aan het licht dat hij als coach aan minstens zes van zijn discipelen ostarine, methylstenbolone en arimistane had bezorgd.

De Amerikaanse atleten Vikas Patel (1995-), Kenna Wolter (1989-), Jonathan Sanford (1990-), Nana Owusu-Nyantekyi (1991-), Royce Dates (1992-), Atlanta Westbrook (1993-), Chris Carter (1989-) en Imani Oliver (1993-) werden geschorst nadat men hen betrapt had op het gebruik van ostarine.

De Amerikaanse hink-stap-springster Kayla Bushey (1994-) bekende het gebruik van ostarine en arimistan, waarvoor ze twee jaar schorsing kreeg.

Ostarine is de merknaam voor een selectieve androgeenreceptormodulator (SARM), die niet voor menselijk gebruik was goedgekeurd. In de jaren voordien meldde het WADA een toename van het aantal positieve tests met SARM's. Atleten die deze stoffen gebruikten, kochten ze waarschijnlijk op de zwarte markt. Onderzoek toonde aan dat SARM's zoals ostarine minder androgene eigenschappen hebben, dat betekent dat ze minder invloed hebben op de ontwikkeling en balans van mannelijke hormonen, zoals testosteron. Hoewel nog niet goedgekeurd voor menselijk gebruik, zijn SARM's voor de medische wereld van belang, omdat ze bij het behandelen van verschillende pathologieën effectiënt kunnen zijn, zonder dat dit tot de negatieve bijwerkingen van steroïden leidt. Momenteel wordt Ostarine onderzocht om verschillende ziekten zoals osteoporose, kanker en hypogonadisme te behandelen.

De Amerikaanse verspringer Marquise Goodwin (1990-) aanvaardde twaalf maanden schorsing, nadat hij drie keer zijn whereabouts niet had ingevuld.

De Amerikaan Scott McPherson (1957-) werd na de USAF 2017 Masters Indoor Championships in Albuquerque, New Mexico betrapt op het gebruik van anabolica, waardoor hij vier jaar niet meer op de atletiekvelden mocht verschijnen.

De Amerikaanse verspringster Tori Polk (1983-) kreeg twee jaar schorsing voor peptidengebruik.

Wegens gebruik van AICAR, dat ook wel het nieuwe EPO werd genoemd, kreeg de Marokkaan Abdelmounaim Harroufi (1978-) vier jaar schorsing.

De Amerikaanse 200- en 400m-specialist Gil Roberts (1989-) werd op het gebruik van Probenecid betrapt. Het USADA sprak hem vrij, omdat Roberts beweerde dat hij het product had binnengekregen via intens kussen. Het WADA ging hiertegen in beroep maar ving bot bij het Internationaal Gerechtshof voor de Sport CAS, dat de vrijspraak aanvaardde.

De Amerikaanse discuswerper Jason Young (1982-) kreeg vier jaar schorsing omdat verschillende soorten groeihormonen werden gevonden bij een test buiten competitie.

De Amerikaanse kogelstoter Darien Moore (1992-) werd vier jaar geschorst, nadat men tijdens de USA Track & Field Indoor Championships in Albuquerque, New Mexico sporen van methandienon had gevonden .

De Amerikaanse midden-afstandsloper Cliff Nielson (1992-) moest vier jaar naar de kant wegens het bezit en gebruik van de groeihormonen GH, GHRH, GRF, GHS ipamorelin en GHRP-2.

Omdat de Amerikaanse Brianna Rollins (1991-) tot drie keer toe haar whereabouts niet had ingevuld, werd de regerende olympisch kampioene 100m horden een jaar geschorst.

De Amerikaanse hamerslingeraarster Jessica Cosby (1982-) testte positief op anabolica tijdens een controle buiten competitie, waardoor ze zes jaar naar de kant moest. Een zwaar verdict omdat het al de tweede keer was na haar positieve test op diuretica in 2009.

De Amerikaanse Dawn Harper-Nelson (1984-) leverde een positieve test af op het diureticum hydrochlorothiazide, waardoor de voormalige Olympische kampioene van de 100m horden drie maanden moest toekijken.

Elvan Abeylegesse (1982-) mocht twee jaar niet meer in actie komen. Bij het hertesten van haar dopingstaal van het WK uit 2007 bleek dat de Turkse stanozolol had gebruikt. Daardoor moest ze de zilveren medaille inleveren die ze tijdens de Spelen van Peking in 2008 gewonnen had op de 5.000 en de 10.000 meter, evenals het zilver van de 5.000 meter op het WK van 2007 in Osaka.

Bij Gamze Bulut (1992-), die tijdens de OS van 2012 zilver won op de 1500 meter, werden bij het hertesten onregelmatigheden gevonden in haar biologisch paspoort waardoor ze vier jaar naar de kant moest. Bovendien werden alle resultaten van de Turkse geschrapt en moest ze de gewonnen medailles inleveren.

Bij een out-of-competition controle testte de Keniaanse Olympisch marathonkampioene van 2016, Jemima Sumgong (1984-) positief op EPO.

Haar voormalige trainingspartner Rita Jeptoo (1981-) werd in januari, na een controle buiten competitie, twee jaar geschorst voor het gebruik van verboden middelen.

De Jamaïcaanse 200m-specialist Jason Livermore (1988-) kreeg twee jaar schorsing omdat hij zich van verboden middelen had bediend.

Baseball

Na een positief testresultaat op anabolica werden Starling Marte (1988-) van de Pittsburgh Pirates en Jair Jurrjens (1986-) van de Los Angeles Dodgers tachtig wedstrijden geschorst.

De Nederlanders Urving Kemp (1993-) en Christian Diaz (1993-) van Curaçao Neptunus kregen vier jaar schorsing.

Basketbal

Joakim Noah (1985-), zoon van de Franse ex-tennisser Yannick Noah (1960-), miste de laatste tien wedstrijden van de New York Knicks, omdat hij betrapt werd op doping.

Biathlon

Alle behaalde resultaten van Teja Gregorin (1980-) op de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver werden geschrapt na een positieve dopingtest. Bij hertesten werd het groeihormoon GHRP-2-M2 gevonden, waardoor de Sloveense ook twee jaar geschorst werd.

Bobslee

De Amerikanen Dillon Schrodt (1992-), J.C. Cruse (1989-) en Ryan Bailey (1989-) kregen zestien maanden schorsing omdat men hen tijdens de International Bobsleigh and Skeleton Federation North American Cup betrapt had op het gebruik van dimethylbutylamine.

Bodybuilding

Omdat het laboratorium van Châtenay-Malabry fouten maakte bij het verwerken van de stalen van bodybuilders, werd het door het WADA geschorst. Het enige Franse antidopinglab, dat de eerste EPO-test ontwikkelde, zag in 2016 zo'n 13.500 stalen passeren. De schorsing raakte bekend twee weken na de officiële toekenning van de Olympische Spelen van 2024 aan Parijs en betekende een zware klap voor het Franse antidopingbeleid.

In zijn appartement vond men het levensloze lichaam van de Amerikaan Dallas McCarver (1991-2017). Als doodsoorzaak stelde men een combinatie vast van coronaire atherosclerose en een vergrote linkerventrikel. De autopsie vertoonde ook een vergroting aan van lever en nieren, nefrosclerose, zware longen en een papillair schildkliercarcinoom. Zijn medische voorgeschiedenis omvatte cholesterolproblemen, verhoogde aminotransferase-niveaus, een chronische hoest, kortademigheid en astma. Zijn testosteronniveaus waren zeer hoog. Trenbolon-metabolieten waren ook aanwezig.

De Amerikaanse spierbundel Rich Piana (1970-2017) stuikte in elkaar tijdens een bezoek aan zijn kapper, waarschijnlijk veroorzaakte een overdosis anabolica een hartinfarct. In het ziekenhuis hield men hem twee weken in de coma, maar hij stierf tenslotte aan de opgelopen hersenschade. Bij een huiszoeking in zijn appartement werden 20 flesjes anabole steroïden gevonden, maar ook een 'verdacht wit poeder’.

Boksen

Tijdens de Olympische Spelen van 2012 eindigde Adem Kilicci (1986-) als vijfde in de categorie tot 75 kg , maar de Turk werd van de lijsten geschrapt toen bij het hertesten van de stalen bleek dat hij turinabol had gebruikt.

Gewichtheffen

Het IOC meldde dat de Chinezen Cao Lei (1983-), Chen Xiexia (1983-) en Liu Chunhong (1983-) hun olympisch goud van Beijing 2012 moesten inleveren, omdat het hertesten van de bloed- en urinestalen uitwees dat ze die niet op zuivere manier gewonnen hadden.

Velichko Cholakov (1982-2017), brons op de Olympische Spelen van 2004, zilver op het WK van 2003 en goud op het EK van 2004, stierf op 35-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartinfarct. Na de Olympische Spelen van 2008 in Beijing werd de Bulgaar vier jaar geschorst wegens dopinggebruik.

Het IOC diskwalificeerde Intigam Zairov (1985-) uit Azerbeidzjan, Sibel Simsek (1984-) uit Turkije en Norayr Vardanyan (1987-) uit Armenië omdat bij het hertesten van de stalen uit 2012 bleek dat ze zich gedopeerd hadden.

De Internationale Gewichtheffersfederatie IWF schorste de volgende leden:

• Twee jaar schorsing voor Igor Obukhov (1998-) uit Oekraïne en Laura Yenireet Peinado Mejias (1990-) uit Venezuela.
• Drie jaar voor Dimitru Captari (1989-) uit Roemenië.
• Vier jaar voor Anastassiya Ibrahimli (1993-) en Isa Rustamov (1999-) uit Azerbeidjan, Longinoz Bregvadze (1995-) uit Georgië, Sushila Panwar (1993-) uit India, Mohammad Shahabandaz (2001-) uit Iran, Hafifi Bin Mansor Mohd (1990-) uit Maleisië, Otgontuya Gongor (1991-) uit Mongolië, Nikolay Panayotidi (1999-) uit Rusland, Supattra Kaewkhong (1996-) uit Thailand, Alona Shevkoplias (1999-) uit Oekraïne en Thi Phuong Duong (1996-) uit Vietnam.
• Acht jaar voor Romela Begaj (1986-) uit Albanië, Aurimas Didzbalis (1991-) uit Litouwen, Iurie Dudoglo (1991-) en Alexandr Spac (1989-) uit Moldavië.

Het Usada schorste op haar beurt de volgende gewichtheffers:

• Zes maanden voor Angelique Matsushima (1997-).
• Negen maanden voor Carlee Acevedo-Fuller (1981-).
• Twee jaar voor Amy Hay (1991-) en Zack Herbert (1997-).
• Twee jaar en half voor David Bayer (1995-).
• Vier jaar voor Zachary Wuebben (1992-), Andrew Vrabel (1992-), Charis Chan (1988-), Gabriel Dawnson (2000-), Vincent Pierik (1991-), Kelly Dykes (1996-), Mary Hall (1990-), Kelly Dykes (1996-), Michael Nackoul (1991-), Robert Kyle Dosterschill (1991-), Tyler Moore (1993-), Tam Nguyen (1991-) en Benjamin Barnes (1991-).
• Twaalf jaar voor Michael Gingras (1986-).

Jiu Jitsu

De Amerikaan Leonardo Pires Nogueira (1988-) testte positief op Clomifen, wat hem twee jaar schorsing opleverde,

Mixed Martial Arts

Het Usada sprak de volgende schorsingen uit:

• Vier maanden voor Justin Ledet (1988-).
• Zes maanden voor Lyman Good (1985-) en Kelvin Gastelum (1992-).
• Tien maanden voor Guido Cannetti (1980-).
• Een jaar voor Jesse Taylor (1983-), Nick Roehrick (1987-), Brock Lesnar (1985-), Matheus Nicolau Pereira (1993-) en George Sullivan (1981-).
• Twee jaar voor Tom Lawlor (1983-), Carlos Felipe Cabral de Almeida (1995-), Luis Felipe Olivieri (1986-), Viscardi Andrade (1984-) en Francisco Mir (1979-).
• Vier jaar voor Ricardo Abreu (1984-).

Moderne vijfkamp

Bij het hertesten van de stalen van de OS uit 2008 testte de Oekraïnse Victoria Tereshchuk (1982-) positief op turinabol, waardoor ze haar bronzen medaille moest inleveren.

Paardenrennen

Michelle Payne (1985-), die als eerste vrouwelijke jockey de Melbourne Cup won, werd vier weken geschorst omdat ze na de Swan Hill Cup meeting positief had getestop fentermine.

Paralympics

Peter Park (1978-) liep de New York City Marathon, maar de dopingtest achteraf openbaarde het gebruik van anabolica en dat kostte de Amerikaan 21 maanden schorsing.

Omdat de Amerikaan Shaquille Vance (1991-) een dopingcontrole weigerde, kreeg de winnaar van het zilver op de 200m tijdens de Paralympics van 2012 in Londen, vier schorsing.

Bij een test buiten competitie bleek dat de Amerikaan Roderick Green (1979-) ostarine had gebruikt. De winnaar van het brons op de 400m en het verspringen en van het zilver op de 200m tijdens de Paralympics van Sydney, moest daarvoor negen maanden naar de kant.

Rodelen

De Amerikaan Riley Stohr (1996-) werd tijdens de Springs National Seeding Races in Lake Placid betrapt op het gebruik van marihuana, waardoor hij zes maanden naar de kant moest.

Rugby

Aan de rugby-carrière van de Australische spelmaker Jarrod Mullen (1987-) van de Newcastle Knights kwam een abrupt einde na een tweede positieve test op de anabole steroïde drostanolone.

Skiën

Langlaufster Therese Johaug (1988-) testte positief op clostebol. Tijdens een persconferentie verklaarde de Noorse dat zij het middel waarschijnlijk had binnengekregen door het gebruik van een lippenbalsem. Op diezelfde persconferentie kondigde de ploegarts van de Noorse langlaufploeg echter zijn ontslag aan. In buurland Zweden wees men erop dat het betreffende middel met een duidelijke waarschuwing verkocht werd. Wegens het gebruik van een astma-medicijn was Johaug een paar dagen eerder al in opspraak gekomen, omdat ze helemaal geen astma had. De Noorse anti-doping-autoriteit schorste haar dertien maanden, waardoor ze de Spelen van Pyeongchang miste.

Snelschaatsen

Tijdens een controle buiten competitie leverde Chris Creveling (1986-) een positieve plas af op clomifene en dat betekende vier jaar toekijken. Tijdens de Winterspelen van 2014 in Sochi had hij nog zilver gewonnen op de 5.000m met de Amerikaanse aflossingsploeg en op het WK van 2000 in het Italiaanse Abruzzo won hij goud.

De Chinees Li Yanzhe (1999-), winnaar van het goud op de 500m tijdens de eerste Olympische Winterspelen voor Junioren in Lillehammer, kreeg vier jaar schorsing wegens anabolicagebruik.

Landgenote Shi Xiaoxuan (1996-), die de 500m won tijdens de Junior Speedskating World Cup, werd door de Chinese federatie twee jaar geschorst omdat ze Clenbuterol had gebruikt.

Tennis

Twee jaar schorsing voor Arsan Arashov (2000-) uit Kazakstan, omdat hij meldonium had gebruikt.

De Internationale Tennisfederatie legde Daniel Evans (1990-) een jaar schorsing op, omdat de Brit tijdens de Barcelona Open betrapt werd op het gebruik van cocaïne. Bovendien moest hij 103.000 Euro prijzengeld terugstorten.

De Italiaanse Sara Errani (1987-) kreeg twee maanden schorsing. De voormalig finaliste van Roland Garros testte positief op letrozol, een geneesmiddel voor de behandeling van borstkanker. Ook in sportscholen dook het middel op, omdat het de werking van anabolica zou versterken. De moeder van Errani leed al enkele jaren aan kanker en werd behandeld met dat product. Ze verklaarde dat ze haar medicijnen in de keuken bewaarde en dat er hoogst waarschijnlijk een tablet in het eten terecht kwam toen haar dochter op bezoek was. De onderzoekscommissie vond het verhaal aanvaardbaar en liet dat meewegen in de strafmaat. Errani ging echter in beroep, waar haar straf het jaar nadien verhoogd werd tot tien maanden.

Triathlon

De Amerikanen Beth Gerdes (1980-) en Lauren Barnett (1984-) werden geschorst omdat er bij een dopingtest sporen van enobosarm werden gevonden. Beide triatletes claimden een besmetting met zout-supplementen, wat later ook bevestigd werd.

De Chinezen Hao Miao (1988-) en Liwei Sun (1986-) werden tien maanden geschorst wegens hun misbruik van het diureticum hydrochloorthiazide.

Voetbal

Darijo Srna (1982-), de Kroatische aanvoerder van Sjachtar Donetsk, werd bij een 'out of competition'-controle betrapt op het gebruik van dehydroepiandrosterone en daarvoor een jaar geschorst.

Verdediger Fabio Lucioni (1987-) van Benevento werd na de wedstrijd in Torino betrapt op het gebruik van clostebol, waarvoor de Italiaan een jaar schorsing kreeg.

Paolo Guerrero (1984-) mocht niet voor Peru aantreden in de WK-play-offs van 2018. De FIFA schorste de aanvaller een jaar, omdat hij na het WK-kwalificatieduel tegen Argentinië positief had getest op cocaïne. Nadien werd die straf gehalveerd, waardoor Guerrero toch meekon naar het WK.

Waterpolo

De FINA meldde op haar website dat de Nederlandse Dopingautoriteit een schorsing van drie jaar en drie maanden had opgelegd aan Olaf Bakker (1994-) van Brandenburg. Men vond liefst zes dopingproducten in de urine van de Nederlander: norandrosteron, noretiocholanolon, boldenon, tamoxifen, nandrolon en stanozolol.

Wielrennen

De National Anti-Doping Organizations rapporteerde dat een 14 jarige Italiaanse renner positief had getest op mesterolone, meteen de jongste gedopeerde uit de geschiedenis van het wielrennen.

Volgens een diepgaand onderzoek van de Belgische krant ‘Het Laatste Nieuws’ kwamen de 25 jaar voordien liefst 34 van de 37 eindwinnaars van grote Rondes in aanraking met doping, wat een percentage vertegenwoordigde van 92%. De zondaars werden gepubliceerd met naam.

• De Deen Bjarne Riis (1964-), de Duitser Jan Ulrich (1973-), de Italianen Marco Pantani (1970-2004) en Vincenzo Nibali (1984-), de Amerikanen Lance Amstrong (1971-) en Floyd Landis (1975-), de Spanjaarden Alberto Contador (1982-) en Miguel Indurain (1964-), de Britten Bradley Wiggins (1980-) en Chris Froome (1985-) en de Australiër Cadell Evans (1977-) wonnen de Tour de France.
• De Italianen Stefano Garzelli (1973-), Gilberto Simoni (1971-), Paolo Savoldelli (1973-), Ivan Basso (1977-), Danilo Di Luca (1976-), Ivan Gotti (1969-), Damiano Cunego (1981-), de Russen Evgeni Berzin (1970-), Denis Menchov (1978-) en Pavel Tonkov (1969-), de Canadees Ryder Hesjedal (1980-) en de Zwitser Tony Rominger (1961-) finishten als primus in de Giro d’Italia.
• De Zwitser Alex Zülle (1968-), de Spanjaarden Roberto Heras (1974-), Aitor González (1975-), Alejandro Valverde (1980-), Abraham Olano (1970-), Ángel Casero (1972-) en Juan José Cobo (1981-), de Italiaan Fabio Aru (1990-), de Kazak Alexandre Vinokourov (1973-) en de Amerikaan Chris Horner (1971-) waren de besten in de Vuelta a España.

In mei 2017 vond men het levenloze lichaam van Linas Rumšas (1985-2017), een paar dagen voordien had de Litouwer nog deelgenomen aan de Toscana-Terra di ciclismo. In september raakte bekend dat zijn vader, oud-renner Raimondas Rumšas (1972-) één van de vijf verdachten was in het onderzoek naar de dood van zijn zoon. In zijn woning werden enorme hoeveelheden verboden middelen gevonden. Even later in oktober testte de oudere broer Raimondas Rumšas jr. (1995-) in het Toscaanse Capannori positief op het groeihormoon GHRP-6 bij een controle buiten competitie.

Op vraag van de Spaanse justitie arresteerde de Colombiaanse politie Alberto Beltran. ‘The king of doping’ was als sportarts verbonden aan de Parijse ziekenhuizen Salpetriere en Cochin, en werd wegens het bezit en verhandelen van doping in 2001 al eens gearresteerd in Italië en in 2012 in Spanje. Volgens de Colombiaanse politie was hij de sleutelfiguur van een netwerk dat verboden middelen leverde aan topsporters, voornamelijk aan renners.

Voormalig sportarts Peter Janssen (1942-) beschuldigde viervoudig olympisch kampioene Leontien van Moorsel (1970-) van EPO-doping. De Nederlandse was samen met haar man, ploegleider en voormalig wielrenner Michael Zijlaard (1971-), zes keer bij hem langs gekomen buiten het spreekuur. Omdat zij nadien niet meer op controle kwam en toch doorging met de kuur, beëindigde Janssen naar eigen zeggen hun samenwerking.

Leontien van Moorsel (1970-) en Michael Zijlaard (1971-) ontkenden de beschuldigingen met klem.

Janssen, die dertig jaar lang actief was in de wielersport, vertelde aan de Volkskrant dat hij ook de oud-renners Steven Rooks (1960-), Gert-Jan Theunisse (1963-) en Eddy Bouwmans (1968-) met EPO-transfusies had behandeld.

Tijdens de Ronde van Columbia testten de Colombianen Luis Largo (1990-), Jonathan Paredes (1989-), Edward Fabian Diaz (1994-), Fabio Montenegro (1982-), Luis Fernando Camargo (1977-), Fabian Robinson Lopez (1996-) en de Boliviaan Oscar Soliz (1985-) positief op CERA. Omdat Largo in 2014 al eens twee jaar geschorst werd wegens anabolicagebruik, kreeg hij nu acht jaar aan zijn broek. De anderen moesten vier jaar toekijken.

In dezelfde rittenkoers werd Juan Carlos Cadena (1995-) op het gebruik van anabole steroïden betrapt, wat de Colombiaan eveneens vier jaar schorsing opleverde.

De Amerikaan John Schiefer (1971-) werd na de USA Cycling Masters Track National Championships in Rock Hill, South Carolina betrapt op het gebruik van clomifen, waardoor hij zes maanden naar de kant moest.

In een interview met de BBC verklaarde de Brit Joshua Edmondson (1992-) dat hij zich bij het team Sky twee tot drie keer per week injecteerde met vitaminecocktails. Vitaminecocktails op zich zijn niet verboden, maar het gebruik van injectienaalden werd door de UCI in 2011 al verboden. Edmondson verklaarde ook dat hij een serieuze depressie overhield aan het overmatig gebruik van de pijnstiller tramadol.

André Cardoso (1984-) testte positief op EPO bij een out-of-competion controle en de Portugees werd daarvoor vier jaar geschorst.

In 2016 won Rahim Emami (1982-) de eerste etappe van de Jelajah Malaysia, maar na afloop testte hij positief op anabole steroïden waarvoor hij in 2017 door het UCI 7,5 jaar geschorst werd. Een strenge straf omdat de Iraniër in 2011 tijdens de Ronde in eigen land ook al eens positief had getest op clenbuterol. Zijn positieve controle had echter ook gevolgen voor zijn team Pishgaman Cycling.

Enkele maanden voordien had ook team- en landgenoot Naser Rezavi (1989-) een positieve test afgeleverd, waarvoor hij vier jaar schorsing kreeg. Volgens de UCI-reglementen mocht Pishgaman Cycling door twee positieve gevallen binnen twaalf maanden 45 dagen niet meer uitkomen in competitie.

Jeffrey Miller (1973-) bekende spontaan dat hij in 2015 en 2016 testosteron, hGH en oxandrolone had gebruikt. Hiervoor legde het USADA de Amerikaan zes jaar schorsing op.

Het USADA schorste Jenna Blanford (1984-) vier jaar omdat de Amerikaanse na haar winst in de Masters National Marathon Mountain Bike Championship betrapt werd op het gebruik van testosteron, hGH en oxandrolone. Ze verkreeg de drugs via haar vriendje Jeffrey Miller (1973-), maar toen ze hem verliet gaf hij haar aan bij het USADA.

Na de Green Acres Cyclocross in Lake Elmo, Minnesota testte de Amerikaan Jay Henderson (1971-) positief op cannabis, waarvoor hij van het USADA zes maanden schorsing kreeg .

Kayle Leogrande (1977-) werd acht jaar geschorst toen bij een dopingcontrole liefst zeven verboden middelen werden gevonden. De Amerikaan was overigens niet aan zijn proefstuk. In 2006 bekende hij dat hij EPO had gekocht van Joe Papp (1975-) en in 2007 sloot hij zich aan bij Rock Racing waar hij zich vaker ging doperen. Toen hij in die periode veranderde van appartement, vergat hij een ongebruikte doos EPO mee te nemen uit de koelkast. Zijn hospita bracht het product naar de FDA. In januari 2008 haalde Leogrande de krantenkoppen toen hij een anonieme rechtszaak aanspande tegen USADA en probeerde hij te voorkomen dat zijn B-monster getest werd. Wegens laster startte hij later dat jaar nieuwe rechtszaken tegen de voormalige Rock Racing soigneur Suzanne Sonye (1968-) en voormalig profrenner Matt DeCanio (1977-). De USADA schorste hem twee jaar, omdat hij aan Sonye het gebruik van prestatieverhogende middelen had bekend.

De Amerikaan Tony Blazejack (1982-) testte positief op clenbuterol tijdens de USA Cycling Masters Track National Championships, waarvoor hij vier jaar geschorst werd.

Na de USA Cycling Masters Track National Championships in Indianapolis, Indiana testte Gea Johnson (1968-) positief op modafinil , waardoor de Amerikaanse 21 maanden naar de kant moest.

Omdat hij een dopingtest weigerde vloog de Amerikaan Scot Harvey (1970-) vier jaar uit competitie.

De Amerikaanse BMX-rijdster Amanda Geving (1989-) kreeg van het USADA twaalf maanden schorsing na een positieve test op het diureticum acetazolamide.

Het USADA verminderde de levenslange schorsing van Tammy Thomas (1970-) tot veertien jaar. De Amerikaanse had levenslang gekregen, omdat ze meermaals was betrapt op anabolica-gebruik, omdat ze verwikkeld was in het BALCO-schandaal en omdat ze meineed pleegde voor een Grand Jury.

Tijdens een out-of-competition-controle net voor de start van de Giro d’Italia testten Stefano Pirazzi (1987-) en Nicola Ruffoni (1990-) positief op groeihormonen. Uiteraard mochten de twee Italianen van het Bardiani-CSF-team niet meer starten en werden ze elk vier jaar geschorst, waarop de ploegleiding hen aan de deur zette. Volgens de nieuwe reglementen kreeg ook de ploeg 45 dagen startverbod van de UCI.

Vanwege de dopingovertredingen van Alex Diniz (1985-) en Otavio Bulgarelli (1984-) legde de UCI de Braziliaanse wielerploeg Soul Brasil een schorsing op van 35 dagen. Bij de Braziliaan Diniz werden onregelmatigheden ontdekt in zijn bloedpaspoort, waarvoor hij twee jaar geschorst werd, terwijl landgenoot Bulgarelli geknoeid had met zijn urinestaal. Soul Brasil was het jaar voordien al eens 55 dagen geschorst na drie positieve dopingtests op korte tijd.

De Italiaanse ex-prof Giampaolo Caruso (1980-) en de Sloveen Jure Kocjan (1984-) kregen elk twee jaar schorsing, omdat bij het hertesten van de stalen uit 2012 bleek dat ze toen EPO hadden gebruikt.

Matija Kvasina (1981-) werd tweemaal op het gebruik van het peptide-groeihormoon Molidustat betrapt, waarvoor de vijfvoudige Kroatische tijdrit-kampioen vier jaar schorsing kreeg.

Vlak voor de Vuelta a España werd de Spanjaard Samuel Sánchez (1978-) op het gebruik van het groeihormoon GHRP-2 betrapt. Zijn ploeg BMC zette hem meteen uit de Vuelta-selectie.

Alessio Taliani (1990-) kreeg van het Italiaanse anti-doping tribunaal (TNA) en het Italiaans Olympisch Comité (CONI) vier jaar schorsing, omdat hij tijdens de Ronde van Portugal betrapt werd met grote hoeveelheden triamcinolonacetonide.

Het UCI verhoogde de achtjarige schorsing van de Duitser Patrik Sinkewitz (1980-) met  vier jaar omdat hij, ondanks die schorsing, meereed in een Italiaanse amateurkoers.

Zwemmen

De Chinese vrije slag- en vlinderslagspecialiste Liu Yuxin Li (1998-) werd samen met haar trainer Guoming Xiong vier jaar geschorst, nadat het China Anti-Doping Agency sporen van EPO vond bij een test buiten competitie.

Xue Yinxian (1938-) vroeg politiek asiel aan in Duitsland. Net voor de Olympische Spelen van 2012 in Londen, had de voormalige hoofdarts van het Chinese turnteam onthuld dat er in haar land in de jaren tachtig en negentig een door de staat gesponsord dopingcircuit bestond, vooral in het zwemmen. Om te ontkomen aan een officiële vervolging,  vluchtte ze met haar zoon en diens vrouw naar Duitsland. In een interview met de Duitse TV-zender ARD herhaalde ze de aantijgingen en deed ze uit de doeken hoe meer dan 10.000 jonge Chinese atleten uit het voetbal, atletiek, zwemmen, volleybal, basketbal, tafeltennis, badminton, duiken, turnen en gewichtheffen al vanaf hun elfde verplicht werden opgenomen in het dopingsysteem. Ze werden steeds uitvoerig getest zodat ze niet betrapt konden worden tijdens competities, wie clean was kreeg het codewoord ‘Oma is thuis’. Ze belandde naar eigen zeggen op een zijspoor toen ze doping weigerde te geven aan een jonge gymnast tijdens de Spelen van 1988 in Seoel. Ze verloor haar betrekking van teamarts van de nationale ploeg en ook haar zonen raakten hun job kwijt.