Geschiedenis van de Sportgeneeskunde - 1933

Een artikel uit een Amerikaans tijdschrift.

Het menselijk lichaam ondergaat testen met machines
Net zoals ze de prestatiegrafieken van een stoommachine of benzinemotor bijhouden, bestuderen ingenieurs nu het menselijk lichaam, een motor die in vergelijking met eender welke andere veel efficiënter is in het omzetten van brandstof naar inspanning. Aan het Kaiser-Wilhelm-Instituut in Duitsland werken proefpersonen in een miniatuur mijn, bedienen ze zaagmachines en persluchthamers, rijden ze met ingebeelde auto's en lopen ze op loopbanden, terwijl elektrische contacten hun bewegingen registreren en hun voeding en ademhaling chemisch geanalyseerd wordt. De verkregen gegevens zullen tot een beter fabricatieontwerp en -beheer leiden.
HET TESTEN VAN EEN TRAP
Om het beste trapontwerp te bepalen waardoor hij gemakkelijker kan beklommen worden, wordt de adem van de patiënt geanalyseerd bij het bestijgen van verschillende trappen in verschillende gradaties.
HET METEN VAN DE NERVEUZE CONCENTRATIE
In deze test van de menselijke machine wordt met een ingebeelde auto langs een golvende lijn gereden. Op die manier wordt iemands vermogen om snel te reageren en om concentratie vergende taken uit te oefenen nauwkeurig bepaald , gezien de zenuwreactie geregistreerd wordt.
WERKING VAN HET HART
Hartslagen worden met de bovenstaande elektrische machine hoorbaar gemaakt. Veranderingen in de harttonen bij het veranderen van de positie van de proefpersoon zijn een hulp bij de diagnose van vermoeidheid
MINIATUUR MIJN
Terwijl de proefpersoon in deze laboratoriummijn werkt registreren elektrische contacten zijn bewegingen. De proeven helpen bij het ontwerp van toestellen.
ENERGIE GEBRUIKT TIJDENS HET LOPEN
Terwijl de proefpersoon op deze loopband beweegt wordt de inspanning bepaald tijdens het lopen. De uitgeademde lucht wordt geanalyseerd en de verbruikte energie wordt dus bepaald door de samenstelling van zijn ademhaling .

In 1933 veroorzaakte de machtsgreep van Adolf Hitler (1889-1945) een enorme omwenteling in de Duitse geneeskunde. Via de Neuen Deutschen Heilkunde goten de nazi’s de fundering voor het verankeren van hun 'nationaal socialistische raciale hygiëne'. Als gevolg van de beruchte rassenwetten werden gerenommeerde Joodse sportartsen het slachtoffer van het nazistisch raciaal fanatisme. De bekendste namen waren Dokter Ernst Jokl (1907-1997) uit Breslau, Dokter Fritz Duras (1896-1965) uit Freiburg en Professor Rahel Hirsch (1870-1953) uit Berlijn. Het gewicht van de sportmedische activiteit verschoof naar militaire dienst en sport.

Emil Ketterer (1883-1959) werd tot ‘Obergruppenführer’ benoemd van de Duitse vereniging voor sportartsen. Ketterer had als arts maar ook als atleet deelgenomen aan de Olympische Spelen van 1912 in Stockholm. Onder het Nazi-regime was hij betrokken bij de goedkeuring en de promotie van euthanasie.

In zijn Harvard Fatigue Laboratory werkte de Amerikaanse fysioloog David Bruce Dill (1891-1986) mee aan een studie over het 'zuurstofschuld'-mechanisme. Dat deed hij samen met de Italiaanse fysioloog Rodolfo Margaria (1901-1983) en de Britse fysioloog Harold T. Edwards (1925-2013). Het was een van de meest opmerkelijke studies over de effecten op atleten van de vergrijzing. Een van de proefpersonen was Don Lash (1912-1994), die in 1936 het wereldrecord van de twee mijl naar zich toehaalde. De meeste proefpersonen waren gestopt met trainen nadat ze de universiteit verlaten hadden. Lash daarentegen was blijven sporten en op 49-jarige leeftijd liep hij dagelijks nog altijd 45 minuten. Zijn VO₂max was wel gezakt met 33%, maar bij zijn ongetrainde leeftijdsgenoten was die met gemiddeld 43% afgenomen. De gegevens suggereerden dat fysieke training op jonge leeftijd niet garant staat voor een beter uithoudingsvermogen op latere leeftijd, tenzij de lichamelijke activiteit gehandhaafd blijft.

In 1933 noteerde men in de Sportgeneeskunde een nieuwe mijlpaal in de ontwikkeling van de inspanningsdiagnose. Aan de hand van de laktaatverhoudingen werd het fenomeen van laktaat en 'aërobe-anaërobe'-drempel overgang gepresenteerd als een verandering van de alactic- tot melkzuur/zuurstof-schuld. Daarin lukte de Italiaanse arts Rodolfo Magaria (1901-1983), directeur van het Instituut voor fysiologie aan de Universiteit van Milaan.

In een artikel van het magazine 'Popular Science' werd vermeld dat de loopband in een Engelse sportclub als 'one man trainingstraject' werd gebruikt.

De Duitse Professor interne geneeskunde Herman Herxheimer (1894-1985) publiceerde zijn invloedrijk boek 'Grundriss der Sportsmedizin für Arzte und Studierende', dat in 1936 naar het Engels werd vertaald met de titel 'The Principles of Medicine in Sports for Physicians and Students'.

In 'The Ohio Journal of Science' van september 1933 verscheen het artikel 'The Development of Methods for Determining Basal Metabolism of Mankind', waarin de Amerikaanse fysioloog Thorne Martin Carpenter (1878-1971) een 'open-circuit'-toestel met helm voorstelde om de 'basal metabolic rate' te bepalen.

Op pagina 329 van de 'Proceedings of the Royal Society of London' verscheen het artikel 'The duration of the recovery period following strenuous muscular exercise' van de Canadese fysioloog Osmond Solandt (1909-1993), waarin hij een gascollectie-systeem presenteerde voor inspanningsproeven. De uitgeademde lucht werd eerst verzameld in een spirometer van 10 liter en vandaar naar een Douglas-zak gepompt via een koelspiraal. Op die manier werd de lucht gemeten voor ze de zak binnenging. De zak werd enkel gebruikt voor het opvangen van de lucht, zodat een monster kon afgenomen worden. De koelspiraal voorkwam een te grote temperatuurstijging tijdens het passeren van warme uitgeademde lucht door de meter.