Het idee om een gewricht te vervangen door een intern apparaat bestond al lang, maar de Franse broers en orthopedische chirurgen Jean (1905-1995) en Robert Judet (1909-1980) pasten het voor het eerst toe in 1945.
In oktober 1945 stipuleerde het Franse decreet over medische controle op fysieke en sportieve activiteiten:
“Het volstaat om atleten te helpen om zich rationeel naar een activiteit van lichamelijke opvoeding en sport te oriënteren, die aansluit bij hun gezondheid en hun ontwikkeling."
Deze aanpak werd in 1946 uitgebreid met nieuwe orders, die betrekking hadden op een medische verklaring om te mogen sporten en op het creëren sportgeneeskundige centra of CMS. Gelijktijdig werd voor artsen aan de faculteiten Geneeskunde een gespecialiseerde opleiding ‘sportieve hygiëne’ gestart. In 1951 werd Professor Paul Chailley-Bert (1890-1970) in Parijs benoemd tot eerste dekaan van het departement Sportgeneeskunde.
Professor Jirí Král (1899-1995) stichtte aan de medische faculteit van de Praagse Masaryk University het eerste Tsjechoslowaakse instituut voor Sportgeneeskunde. Hij introduceerde er de eerste draadloze transmissie van hartslag en cardiologische waarnemingen tijdens sportevenementen.