Geschiedenis van de Sportgeneeskunde - 1949

In juli 1947 hervatte de Sporthochschule Köln het onderzoek dat de Deutschen Hochschule für Leibesübungen wegens haar sluiting in 1935 had moeten laten vallen. In samenwerking met het Universitär Krankenhaus Köln startte Professor Hugo Wilhelm Knipping (1895-1984) in 1949 een onderzoekscentrum voor ergospirometrie. Parallel ontstond er ook een sport-fysiologisch labo. De firma van de Duitse instrumentenbouwer Albert Dargatz (1857-1941) uit Hamburg bouwde het eerste apparaat dat een zuurstofverbruik van minstens 3 L/min kon meten. Het toestel werd aan de Sporthochschule Köln gebruikt door de doktoraatstudenten Norbert W. Tietz (1926-2018) en Wildor Hollmann (1925-2021), die er de eerste Duitse ergospirometrie-testen mee uitvoerden.

In het artikel 'Normal Respiratory and Circulatory Pathways of Adaptation in Exercise' uit 'The Journal of Clinical Investigation' van 1949 beschreef de Amerikaanse cardioloog Robert A. Bruce (1916-2004) de looptechnologie op een door een motor aangedreven loopband, die het regelen van de activiteit van de patiënt mogelijk maakte voor klinische toepassingen.

De Zwitsers-Amerikaanse fysioloog Hans H. Hecht (1913-1971) van het University of Utah College of Medicine in Salt Lake City, rapporteerde zijn ervaring met de anoxemietest en beweerde 90% sensitiviteit bij coronaire aandoeningen. Hij benadrukte het belangrijke feit dat pijn een onbetrouwbaar eindpunt is die ischemie slechts in 50% van de gevallen vergezelt. Hij wees er ook op dat veranderingen van het ST-segment geassocieerd met anoxemie mogelijk niet aanwezig zijn als eerdere myocardiale necrose is opgetreden.