Geschiedenis van de Sportgeneeskunde - 1956

In de 'New Scientist' van 29 november 1956 verscheen het artikel 'Integrating Motor Pneumotachograph (IMP)'.

"... het is nodig om hun lichamelijke energie-uitwisselingen te meten en dit kan gebeuren met een modern apparaat, de IMP (integrating motor pneumotachograph). Het bestaat uit een lichte luchtpomp en een flowmeter, gehuisvest in een plastieken doos die aan de ene zijde met een op het aangezicht aangebracht masker verbonden is en aan de andere zijde met een staal-verzameleenheid, die verpakt in een zak op de rug gedragen wordt. De IMP verzamelt gedurende een welbepaalde periode het totale door de drager uitgeademde volume lucht en uit deze uitgeademde lucht worden automatisch representatieve stalen genomen. Het hele apparaat is zo licht, zo goed uitgerust en zo comfortabel dat het gemakkelijk kan gedragen worden tijdens hevige inspanning of rustige slaap. De IMP is ontworpen door de heer H.S. Wolff van de Human Physiology Division van het National Institute for Medical Research om fysiologen de mogelijkheid te bieden om humane energie-uitwisselingen te bestuderen onder verschillende omstandigheden, gaande van kanaalzwemmen tot en met het baden van een baby. Het toestel heeft aansluitingen waardoor de drager kan drinken via een buisje of op een fluitje kan blazen; hoewel de IMP de menselijke energie-uitwisselingen nog niet kan meten tijdens praten, roken, scheren of eten. Het toestel werd gefabriceerd door J. Langham Thompson."

Uit de in 1953 gevormde Arbeitsgruppe für Sportmedizin ontsproot het Gesellschaft für Sportmedizin der DDR, waarvan de Duitse Professor Arno Heinrich Gottfried Arnold (1897-1963) de eerste voorzitter was.

Het Zweedse echtpaar, de Professoren Fysiologie Per Olof Åstrand (1922-2015) en Irma Rhyming (1927-2016), documenteerde dat de maximale zuurstofopname of aërobe capaciteit bij submaximale training voorspeld kan worden door de hartslag.