390 v.C.
De Griekse filosoof Plato (427-347 v.C.) noemde lichaamsbeweging een zusterkunst van de geneeskunde en hij populariseerde ze dan ook intens.
350 v.C.
De Chinees Bian Que (401-310 v.C.) was de eerste die zowel acupunctuur als polsdiagnose toepaste.
340 v.C
De Griekse wijsgeer Aristoteles (384-322. v.C.) voerde het begrip ‘juiste maatstaf’ in en adviseerde lichaamsbeweging voor de gezondheid en voor het vermijden van risico’s.
"We moeten voorkomen dat zowel het lichaam als de geest vermoeid raken, waardoor we eventuele nadelige effecten produceren: een slechte werking van het lichaam schaadt de geest, een slechte werking van de geest schaadt het lichaam"
Aristoteles zag het hart als
"De bron van alle beweging, gezien het hart de ziel linkt met levensorganen."
Een opmerkelijk precieze beschrijving van de cardiovasculaire fysiologie.
305 v.C.
Als eerste Griekse arts voelde Praxagoras van Cos (340-? v.C.), de leermeester van Herophilus van Chalcedon (335-280 v.C), de pols om de gezondheidstoestand van zieken te observeren.
301v.C.
Blijkbaar waren de oude Egyptenaren de eersten die de praktijk van splinting uitoefenden.
Tijdens de Egyptische Expeditie van Hearst in 1903 werden twee voorbeelden ontdekt van splintmonsters uit 300 v.C., eentje voor een femur, de andere voor een onderarm.
Bij mummies werden andere splints aangteroffen, vervaardigd uit bamboe en bedekt met linnen.