Sportarts-Sporter 1935

1935

Na het zilver van vier jaar voordien in Helsinki won Tenley Albright (1935-) als eerste Amerikaanse goud in het kunstschaatsen op de Olympische Winterspelen van 1956 in Cortina d'Ampezzo. In 1953 en 1955 kroonde ze zich tot wereldkampioene en van 1952 tot en met 1956 was ze Amerikaans kampioene. In 1961 studeerde ze af aan de Harvard Medical School en specialiseerde ze zich in Chirurgie.

Op de Olympische Spelen van 1964 in Tokio liep de Noor Pål Benum (1935-) de 10.000m. Hij blonk ook uit op 5.000m en in het veldlopen, waarin hij respectievelijk drie en negen Noorse titels vergaarde. Ook was hij als snelschaatser actief op 500 en 1.500m. In 1974 haalde hij zijn diploma aan de Universiteit van Oslo, waarna hij zich specialiseerde in Orthopedie. In 1982 werd hij benoemd tot Professor Geneeskunde aan de Norwegian University of Science and Technology. In het daaraan verbonden St. Olav Hospital werd hij het hoofd van het departement Orthopedie.

Hermann Buhl (1935-2014) won in 1958, 1959, 1960 en 1961 de Oostduitse titel 3.000m steeple. Hij werd door de DDR naar de EK’s van 1958 en 1962 in Stockholm en Belgrado gezonden en nam ook deel aan de Olympische Spelen van 1960 in Rome. Vier keer verbeterde hij het DDR rekord van die 3.000m steeple. In 1973 studeerde hij af als arts en in 1983 werd hij tot Professor Geneeskunde benoemd. Aan het Höhenmedizinischen Zentrums der DDR in Kienbaum in de buurt van Berlijn deed hij heel wat onderzoek. Na de val van de Muur zette hij zijn onderzoek verder aan de Universität Paderborn en doceerde hij Geneeskunde aan de Universität Marburg en de Universität Gießen, terwijl hij aan de Universität Würzburg een leerstoel Sportgeneeskunde bekleedde. Daarnaast was hij ook Medisch Directeur van de kuurklinieken van Bad Soden, Bavaria en Bad Wildungen en verdiepte hij zich in het nut van de hoogtetraining als preventie en het voordeel ervan in de sport.

De Nederlander Toon de Ruiter (1935-2001) roeide de vier met stuurman op de Olympische Spelen van 1960 in Rome. Hij studeerde af aan de Universiteit van Leiden en specialiseerde zich in Chirurgie.

Op de Olympische Spelen van 1960 in Rome en die van 1964 in Tokio nam de Nederlander Jan van Gooswilligen (1935-2008) deel aan het hockeytornooi. Hij speelde 58 interlands voor de Nederlandse ploeg, waarvan 38 als aanvoerder. Hij schaatste ook viermaal de wereldberoemde Elfstedentocht. Hij studeerde af als arts en specialiseerde zich in de Urologie. Hij startte die afdeling in het Diakonessenhuis in Meppel. Maar daarnaast had hij ook bijzondere interesse voor Sportgeneeskunde en samen met zijn vrouw Ammy, die ook arts was, richtte hij een Sportmedisch Adviescentrum op.