Sportarts-Sporter 1955
1955
In 1980 studeerde de Belg Toon Claes (1955-) af aan de Katholieke Universiteit van Leuven en specialiseerde hij zich daar in Orthopedische Heelkunde. Als diensthoofd Orthopedie van het Sint-Elizabethziekenhuis in Herentals was hij ook voorzitter van Sporta en van de Vlaamse Wielerschool. Hij kroonde zich bij de medici tot Europees kampioen achtervolging en kilometer tijdrijden. Maar het meest bekend raakte hij door de Ventourist wedstrijd, waar de deelnemers in 24 uur tijd zo dikwijls als mogelijk de Mont Ventoux moeten beklimmen. Met tien beklimmingen verbeterde Toon Claes het bestaande record. Daarnaast was hij ook erg actief in het project To Walk Again, dat een ruim en innovatief sport- en revalidatieaanbod ontwikkelde voor mensen met een lichamelijke beperking.
Op de Olympische Spelen van 1976 in Montréal won Gordon Downie (1955-) brons met de Britse zwemploeg 4 x 200m vrije slag. Hoewel hij geboren was in de Verenigde Staten en daar ook aan de University of Michigan studeerde kon hij voor Groot-Brittannië aantreden omdat zijn vader een Schot was. Eerder was hij ook zesde geëindigd in de 200m vrije slag, met een nieuw Brits record dat zes jaar standhield. Hij kroonde zich in 1975 tot Brits kampioen 100m vrije slag en herhaalde dat in 1977 op de 400m vrije slag en in 1979 op de 200m vrije slag. Op het WK van 1975 in het Colombiaanse Cali haalde hij zilver met de Britse estafetteploeg 4 x 200m vrije slag en brons met die van de 4 x 100m wisselslag. Na zijn studies Geneeskunde aan de Northwestern University van Evanston, Illinois specialiseerde hij zich in Pneumologie en startte hij een praktijk in de Brody School of Medicine van de East Carolina University. In 2014 verhuisde hij naar het Titus Regional Medical Center van Mount Pleasant, Texas, waar hij zich toelegde op klinisch onderzoek voor longkanker.
De in Nieuw Zeeland geboren Canadees Hugh Fisher (1955-) nam als kayaker deel aan drie Olympiades. In Los Angeles won hij goud in de K-2 1.000m en brons in de K-2 2.500m. Op het WK van 1982 finishte hij als tweede in de K-2 1.000m en op het WK van 1983 brons in de K-2 2.500m. Hij studeerde af als arts en specialiseerde zich in Sportgeneeskunde. Hij vervoegde de Northlands Medical Clinic in Whistler, British Columbia.
Roland Freund (1955-) werd voor de Duitse waterpoloploeg geselecteerd die deelnam aan de Spelen van 1976 in Montréal. Net als het jaar voordien op het WK eindigde de ploeg zesde. Op de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles haalde het zevental brons. In 1981 werd de Europese titel gewonnen en het jaar nadien brons op het WK. In clubverband speelde hij eerst bij Aegir Uerdingen, maar in 1978 haalde Duits kampioen Wasserfreunde Spandau 04 Berlin hem binnen de rangen en met dat zevental won hij negen Duitse titels en drie Europese bekers voor landskampioenen. Hij studeerde af als arts en specialiseerde zich in Orthopedische Heelkunde. Hij vestigde zich in Reininckendorf en werd ploegarts van Spandau en van de Duitse nationale waterpoloploeg.
De Nederlandse waterpolospeler Andy Hoepelman (1955-) werd opgeroepen voor de Olympische Spelen van 1976 in Montreal, waar het zevental brons haalde. Na zijn spelersloopbaan werd hij internationaal scheidsrechter. Na het behalen van zijn diploma specialiseerde hij zich in Inwendige Geneeskunde en werd hij tot Professor Inwendige Geneeskunde & Infectieziekten benoemd aan het Universitaire Medisch Centrum van Utrecht. Hij bleef echter actief als waterpolospeler bij de Masters en in die categorie kroonde hij zich met het Nederlands zevental tot Europees kampioen in 2007, 2009, 2013, 2016 en 2018. In 2015 werd hij met HZC de Robben zelfs wereldkampioen.
In 1974 en 1980 werd de Oost Duitser Jan Hoffmann (1955-) wereldkampioen kunstschaatsen en daaraan voegde hij vier Europese titels toe. Op 12-jarige leeftijd werd hij voor het eerst geselecteerd voor de Olympische Spelen van 1968 in Grenoble, er zouden er nog drie volgen met de zilveren medaille van 1980 in Lake Placid als hoogtepunt. Bovendien behaalde hij negen DDR titels. Nadat hij afstudeerde specialiseerde zich in Orthopedische Heelkunde en vestigde hij zich in Radeberg bij Dresden
In 1975 en 1976 won Candace Jones (1955-) met haar partner en toekomstige echtgenoot Don Fraser (1955-) het Canadees kampioenschap kunstschaatsen. Dat laatste jaar finishten beiden als veertiende op de Olympische Spelen in Innsbruck. Na haar studies aan de McGill University van Montréal vestigde ze zich als huisarts in het Amerikaanse Colchester, Vermont.
Op het WK van 1975 in de Colombiaanse hoofdstad Cali tikte Michael Kraus (1955-) aan als zesde in de finale van de 200m vlinderslag. Met de Westduitse estafetteploeg won hij ook zilver op de 4 x 100m wisselslag. Het jaar nadien maakte hij deel uit van dezelfde estafetteploeg die brons won op de Olympische Spelen van Montréal en finishte hij als vijfde in de finale van de 200m vlinderslag. In 1977 kroonde hij zich tot Europees kampioen 200m vlinderslag en won hij de 4 x 100m wisselslag met de estafetteploeg. Het jaar nadien veroverde het Duitse viertal zilver. Zelf werd hij zeven keer opeenvolgend Duits kampioen in zijn favoriete 200m vlinderslag. Hij studeerde af als arts en specialiseerde zich in Sportgeneeskunde. Hij begeleidde de Deutschen Triathlon Union en huwde de Nederlandse zwemster Annelies Maas (1960-).
Op de Olympische Spelen van 1976 in Montréal won de Amerikaan Rodney Strachan (1955-) de 400m wisselslag met een nieuw wereldrecord. Die tijd van 4.23.68 bleef tot 1978 op de tabellen. Drie jaar voordien op het WK in Belgrado had hij in dat nummer zilver gehaald. Hij studeerde af aan de Southern Californian Medical School en specialiseerde zich in Inwendige Geneeskunde.
Eind jaren '70 was de Oostenrijkse Gerda Winklbauer (1955-) een van de meest succesvolle judoka’s ter wereld. In 1979 won ze de Europese titel, de eerste van een reeks van vijf. Het jaar nadien won ze het eerste WK voor vrouwen in New York. In 1981 studeerde ze af en praktiseerde ze vier jaar als Sportarts in Stockerau. Vanaf 1984 specialiseerde ze zich in Spoedgevallen en werkte ze in het ziekenhuis van haar gemeente. Tussendoor studeerde ze ook voor voedingsspecialiste en in 1996 haalde ze haar diploma Inwendige Geneeskunde.
David Young (1955-) was lid van de Amerikaanse roeiploeg en won nationale titels in 1968, 1969 en 1971. In 1980 studeerde hij af als arts aan de University of Southern California en meldde hij zich bij de Air Force. Zes jaar later werd hij Chief van de Clinical Medicine Division van de Air Training Command. Nadien werd hij Vice Commander van het medisch centrum van Keesler Air Force Base, in 1998 Command Surgeon van de Pacific Air Forces en in 2005 kreeg hij als Brigade Generaal het commando in handen van de 59th Medical Wing gestationeerd op Lackland Air Force Base, Texas.
