Sportarts-Sporter 1956

1956

De Amerikaan Bill Baker (1956-) speelde als verdediger 143 wedstrijden in de National Hockey League. Tussen 1980 en 1983 was hij actief bij achtereenvolgens de Montreal Canadiens, de Colorado Rockies, de St. Louis Blues en de New York Rangers. In 1980 won hij het goud met de Amerikaanse ploeg tijdens de Olympische Winterspelen van Lake Placid. Hij specialiseerde zich in de maxillo-fasciale heelkunde.

Christian Bassemir (1956-) verdedigde het Duitse hockeydoel tijdens de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles. In de finale speelden de Duitsers 1-1 gelijk tegen Pakistan, maar slikten ze in de verlengingen het beslissende doelpunt. In 1982 haalde Bassemir de nationale titel met HC Heidelberg en verloor hij met de Duitse ploeg de WK-finale met 1-3 van Pakistan. Hij studeerde af als arts, specialiseerde zich in orthopedische heelkunde en vestigde zich in Bruchsal.

Liane Buhr (1956-) was de stuurvrouw in de vier met stuurvrouw die in 1976 en 1980 goud won voor de DDR tijdens de Olympische Spelen van Montréal en Moskou. In 1972 was ze tijdens de Spartakiade ook de beste in zowel de vier met stuurvrouw als de acht met stuurvrouw. In 1974 veroverde ze de wereldtitel met de vier met stuurvrouw in Luzern. Ze studeerde geneeskunde en vestigde zich als huisarts in Fichtenwalde, een stadje in de buurt van Potsdam.

Op tien jaar tijd speelde Randy Gregg (1956-) tachtig wedstrijden met de Edmont Oilers in de Canadese ijshockeycompetitie. Met die ploeg won hij vijf keer de Stanley Cup. Hij startte zijn carrière bij de Golden Bears en kreeg in 1979 een contract aangeboden bij de New York Rangers. Dat weigerde hij omdat hij zich als kapitein van de Canadese ploeg een volledig jaar  wilde voorbereiden op de Olympische Winterspelen van Lake Placid. Daarna tekende hij een tweejarig profcontract als speler-coach in Japan. Hij studeerde af als arts en startte in 1988 een specialisatie orthopedische heelkunde aan de University of Alberta, die hij combineerde met zijn ijshockeycarrière. In totaal speelde hij 474 NHL wedstrijden, waarin hij 41 goals scoorde en 333 minuten doorbracht op de strafbank. Na zijn sportcarrière koos hij voor een huisartspraktijk in Edmonton maar specialiseerde hij zich ook in sportgeneeskunde.

Met de Britse estafetteploeg 4 x 100m vrije slag won de 17-jarige Alyson Jones (1956-) het brons tijdens de Commonwealth Games van 1974 in Christchurch, Nieuw Zeeland. Daarna stopte ze met competitie en startte ze studies geneeskunde aan de University Of Nottingham, die ze succesvol afsloot. Ze specialiseerde zich in sportgeneeskunde en werd ploegarts van meerdere Britse teams.

De Brit Jonathan Palmer (1956-) reed 88 Grand Prix’s in het Formule 1-circuit met de vierde plaats in de Grand Prix van Australië van 1987 als beste resultaat. Hij studeerde af als arts maar oefende dat beroep nooit uit. Bij het onverwacht overlijden van zijn vriend en oud-collega James Hunt (1947-1993) nam hij even diens rol over als TV-commentator bij de BBC. Daarna startte hij het bedrijf MotorSport Vision dat eigenaar was van de racecircuits van Brands Hatch, Snetterton Motor Racing en Oulton Park.