Sportarts-Sporter 1956

1956

De Amerikaan Bill Baker (1956-) speelde 143 wedstrijden als verdediger in de National Hockey League. Tussen 1980 en 1983 was hij achtereenvolgens actief bij de Montreal Canadiens, de Colorado Rockies, de St. Louis Blues en de New York Rangers. In 1980 won hij met de Amerikaanse ploeg goud op de Olympische Winterspelen van Lake Placid. Hij specialiseerde zich in de Maxillo-fasciale Heelkunde.

Christian Bassemir (1956-) verdedigde het Duitse hockeydoel op de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles. In de finale speelden de Duitsers 1-1 gelijk tegen Pakistan, maar slikten in de verlengingen het beslissende doelpunt. In 1982 haalde Bassemir de nationale titel met HC Heidelberg en verloor hij met de Duitse ploeg de WK-finale met 1-3 van Pakistan. Hij studeerde af als arts, specialiseerde zich in Orthopedische Heelkunde en vestigde zich in Bruchsal.

Liane Buhr (1956-) was de stuurvrouw van de vier met stuurvrouw die in 1976 en 1980 voor de DDR goud won op de Olympische Spelen van Montréal en Moskou. In 1972 was ze ook de beste op de Spartakiade in zowel de vier als de acht met stuurvrouw en in 1974 haalde ze in Luzern de wereldtitel met de vier met stuurvrouw. Ze studeerde Geneeskunde en vestigde zich als huisarts in Fichtenwalde, een stadje in de buurt van Potsdam.

Op tien jaar tijd speelde Randy Gregg (1956-) tachtig wedstrijden in de Canadese ijshockeycompetitie bij de Edmont Oilers, met die ploeg won hij vijf keer de Stanley Cup. Hij startte zijn carrière bij de Golden Bears en kreeg in 1979 een contract aangeboden bij de New York Rangers. Dat weigerde hij omdat hij zich als kapitein van de Canadese ploeg een volledig jaar op de Olympische Winterspelen van Lake Placid wilde voorbereiden. Daarna tekende hij een tweejarig profcontract als speler-coach in Japan. Hij studeerde af als arts en startte in 1988 een specialisatie Orthopedische Heelkunde aan de University of Alberta die hij combineerde met zijn ijshockeycarrière. In totaal speelde hij 474 NHL wedstrijden, waarin hij 41 goals scoorde en 333 minuten doorbracht op de strafbank. Na zijn sportcarrière koos hij voor een huisartspraktijk in Edmonton maar specialiseerde hij zich ook in Sportgeneeskunde.

Met de Britse estafetteploeg 4 x 100m vrije slag won de 17-jarige Alyson Jones (1956-) brons op de Commonwealth Games van 1974 in Christchurch, Nieuw Zeeland. Daarna stopte ze met competitie en startte ze haar studies Geneeskunde aan de University Of Nottingham, die ze succesvol afsloot. Ze specialiseerde zich in Sportgeneeskunde en werd ploegarts van meerdere Britse teams.

De Brit Jonathan Palmer (1956-) reed 88 Grand Prix’s in het Formule 1-circuit met de vierde plaats in de Grand Prix van Australië van 1987 als beste resultaat. Hij studeerde af als arts maar oefende dat beroep nooit uit. Bij het onverwacht overlijden van zijn vriend en oud-collega James Hunt (1947-1993) nam hij even diens rol als TV-commentator over bij de BBC. Daarna startte hij het bedrijf MotorSport Vision dat eigenaar was van de racecircuits van Brands Hatch, Snetterton Motor Racing en Oulton Park.