Sportarts-Sporter 1960

1960

Ann Callaway (1960-) of Lady Redgrave finishte met de Britse acht met stuurvrouw als vijfde op de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles. Tijdens de Commonwealth Games van 1985 won ze zilver met de Britse acht met stuurvrouw en brons met de Britse vier met stuurvrouw. Zij huwde de Britse roeier Sir Steven Redgrave (1962-) winnaar van negen wereldtitels, vijf gouden en een bronzen Olympische medaille. In 1984 studeerde ze af aan de Charing Cross Hospital Medical School en specialiseerde ze zich in Orthopedische Heelkunde, Sportgeneeskunde en Osteopathie. In 1990 stichtte ze de Redgrave Clinic waar fysiotherapie werd beoefend volgens de Alexander Technique. Het doel van deze zelfhulpmethode is om moeiteloos en vrij te kunnen bewegen en ontsproot uit de ervaringen van de Australische acteur Frederick Alexander (1869-1955). Hiermee behandelt men verkeerde bewegingspatronen die de natuurlijke lichaamsbalans verstoren en tenslotte tot uiteenlopende klachten, zoals nek- en rugklachten, vermoeidheid, concentratieverlies, ademhalingsklachten, burn-out en (sport)blessures kunnen leiden. Van 1992 tot 2001 was Lady Redgrave Chief Medical Officer van het Britse roeiteam en vanaf 2009 de eerste full-time Medical Officer

Detlev Grabs (1960-) won met de DDR-estafetteploeg zilver op de 4 x 200m vrije slag tijdens de Olympische Spelen van 1980 in Moskou. Hij zwom ook de 200 en 400m vrije slag maar kon zich niet plaatsen voor de finales. Op het EK van 1977 in het Zweedse Jönköpping haalde het DDR kwartet brons. In 1979 kroonde hij zich op de 200 en 400m vrije slag tot DDR-kampioen. In 1990 studeerde hij af aan de Humboldt Universität zu Berlin waarna hij zich aan het Berlijnse Institute of Anatomy, de Universität Ulm en de Amerikaanse Yale University van New Haven, Connecticut specialiseerde in anatomie en celbiologie. Hij verdedigde zijn doctoraat met succes aan de Zwitserse Université de Fribourg waar hij ook tien jaar Assistent Professor Anatomie was. In 2007 werd hij aan de Université du Québec in het Canadese Trois-Rivières benoemd tot Professor Anatomie.

In 1984 won Jo Hannafin (1960-) drie gouden medailles op de Amerikaanse roeikampioenschappen en datzelfde jaar ook zilver op het WK. Zij studeerde af in New York en specialiseerde zich in Orthopedische Heelkunde en Sportgeneeskunde. In 2004 was zij teamarts van de Amerikaanse Olympische ploeg in Athene en vanaf 1994 begeleidde ze de Amerikaanse roeiploeg. Ze werd teamarts van de vrouwelijke basketploegen New York Liberty en New York Power en van 1992 tot 1996 assistent-teamarts van de baseballploeg New York Mets. Zij werd tot Professor Orthopedie benoemd aan het Weill Cornell Medical College van New York.

Hendrik Jan Kooijman (1960-) speelde 154 interlands voor de Nederlandse hockeyploeg, waarin hij zeven keer scoorde. In de Nederlandse hoofdklasse kwam hij uit voor HC Bloemendaal. Hij verdiende selecties voor de Olympische Spelen van 1988 in Seoel, waar Nederland brons haalde en die van 1992 in Barcelona. Met de NederIandse ploeg werd hij in 1990 wereldkampioen, in 1987 Europees kampioen en in 1982 won het team de Champions Trophy. Na het behalen van zijn diploma specialiseerde hij zich in Orthopedische Heelkunde en werkte hij in de DC Klinieken Lairesse en de Knee Clinics van Haarlem en Amsterdam.

De Noorse roeier Sverre Løken (1960-) won brons met de twee zonder stuurman op de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles. In dat nummer werd hij in 1982 ook wereldkampioen in Luzern. Na zijn studies Geneeskunde specialiseerde hij zich in Heelkunde, met bijzondere interesse voor Orthopedie en Sportgeneeskunde. Hij startte zijn praktijk in het Center of Sports Injury Research van het Oslo University Hospital, waar hij in 2010 doctoreerde met het onderwerp 'Kraakbeenletsels van de knie'. Hij werd de medische begeleider van het Noorse roeiteam.

Alan Mouchawar (1960-) won zilver met de Amerikaanse waterpoloploeg op de Olympische Spelen van 1988 in Seoel. Van 1981 tot 1988 was hij lid van het Amerikaanse zevental. Met Stanford University won hij het NCAA-kampioenschap in 1978, 1980 en 1981. In 1987 won hij met het Amerikaans team de Goodwill Games en de Pan American Games. Hij studeerde af aan de Medical School at University of California San Diego als arts en specialiseerde zich in Anesthesie aan de UC San Francisco. Hij startte een praktijk in het Hoag Hospital van Newport Beach met bijzondere interesse in cardio-vasculaire anesthesie.

Tim Prince (1960-) roeide 27 jaar in competitie en betwistte voor Canada zes WK’s. In 1994 won hij goud op het Commonwealth Rowing Championship in London, Ontario. Na zijn studies vestigde hij zich als huisarts in St. Catharines met bijzondere interesse voor Sportgeneeskunde.

Doelverdediger Raymond Rocco Monto (1960-) speelde professioneel voetbal op hoog niveau. In 1986 studeerde hij af aan de New York University School of Medicine, maar daarna ging hij zich specialiseren in Algemene en de Thoraxchirurgie. Uiteindelijk koos hij voor Orthopedische Heelkunde  en werd hij consulent van de voetbalploegen Real Madrid en Manchester United. Hij was ook teamarts van de Amerikaanse nationale en Olympische voetbalploeg, het Amerikaanse skiteam en het Boston Ballet

Marieke van Doorn (1960-) won goud met het Nederlandse hockeyteam op de Olympische Spelen van 1980 in Moskou en brons op die van 1998 in Seoul. Ze won ook telkens goud op het EK van 1984, de WK's van 1983 en 1986 en de Champions Trophy van 1987. In totaal speelde ze meer dan 100 wedstrijden voor haar nationale ploeg, waarin ze 29 treffers scoorde. In clubverband was ze lid van HGC Wassenaar waarmee ze vier keer landskampioen werd en vijf keer de Europacup won. Na haar spelerscarrière werd ze coach van HGC Wassenaar, HV Victoria Rotterdam en HDM Den Haag. Nadat ze afstudeerde vestigde ze zich als sportarts en huisarts. Als sportarts begeleidde ze de eerste geslaagde Nederlandse Mount Everest expeditie, waarbij haar landgenoten Ronald Naar (1955-2011), cameraman Edmond Ofner (1958-) en twee Sherpa's de top van de hoogste berg op aarde bereikten.

In 1976 werd Heike Walpot-John (1960-) door de Duitse zwembond naar de Olympische Spelen van Montréal uitgestuurd, waar ze de 100 en 200m rugslag zwom. Op het EK van 1977 in het Zweedse Jönköpping haalde ze brons met de Duitse estafetteploeg 4 x 100m wisselslag en tikte ze aan als zevende in de finale van de 100m rugslag. In 1978 onderbood ze als eerste Westduitse de vijf minuten-grens op 400m wisselslag en ze was ook de eerste die de 200m rugslag onder 2.20 zwom. Gedurende haar sportieve carrière verbeterde ze dertien keer een Duits record, werd ze acht keer Duits kampioen en eindigde ze in die nationale titelstrijd negen keer als tweede. Na haar studies Geneeskunde specialiseerde ze zich in Anesthesie en Intensieve Geneeskunde waarna ze staflid Anesthesie werd aan de Rheinish-Westfälischen Technischen Hochschule in Aachen. In augustus 1987 werd ze uit 1.799 kandidaten als een van de vijf overblijvenden geselecteerd om wetenschappelijk astronaut te worden van de tweede Duitse Spacelab vlucht. Uiteindelijk viel ze naast de selectie en werd ze piloot bij Lufthansa

Siggi Wentz (1960-) won brons op de tienkamp tijdens de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles. Hij haalde ook twee Duitse titels in dat nummer en kroonde zich in 1985 tot nationaal kampioen 110m horden. In 1986 op het EK werd hij derde in de tienkamp en een jaar later tweede in dat nummer op het WK van Rome. In 1983 en 1986 verbeterde hij het wereldrecord van de zevenkamp indoor. Gelijktijdig met zijn sportcarrière studeerde hij Geneeskunde aan de Universtät Mainz en specialiseerde hij zich in Orthopedische Heelkunde, Sportgeneeskunde en Chiropraxie. Later werd hij Oberarzt in Frankfurt en in 2000 Chefarzt van de Schlüsselbad-Klinik in Bad Peterstal.