Sportarts-Sporter 1977

1977

Lieutenant-Commander Andy Baldwin (1977-) van de US Naval nam vijf keer deel aan de USA All Navy triathlon, maar ook aan heel wat internationale halve en hele triathlons. In 2010 liep hij in Zuid-Afrika de 56 mijl van de Comrades Ultramarathon en in 2013 de marathon van New York. In 2003 studeerde hij in San Francisco af aan de University of California School of Medicine en nadien bekwaamde hij zich in het Naval Medical Center van San Diego als chirurg.

Tom Bertram (1977-) was lid van de Britse hockeyploeg op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney en die van 2004 in Athene. In Engeland was hij aangesloten bij Bournville, Stourport en Reading. In 1999 speelde hij zijn eerste interland tegen Argentinië. Na de Spelen van Athene stopte hij zijn sportloopbaan om zich volledig op zijn studies Geneeskunde te concentreren. Nadat hij afstudeerde aan de Bimingham University vestigde zich als huisarts in Fareham, Portsmouth.

Marloes Bolman (1977-) vertegenwoordigde Nederland op meerdere internationale roeiwedstrijden. Op 22-jarige leeftijd werd ze met de twee zonder stuurvrouw uitgestuurd naar de Olympische Spelen van 2000 in Sydney. Zoals zovele Nederlandse roeiers en roeisters was ook zij aangesloten bij roeivereniging ASR Nereus. Nadat ze afstudeerde als arts, specialiseerde zich als anaesthesiste in het Leids Universitair Medisch Centrum, waar ze zich toelegde op echogeleide regionale technieken bij cardio-thoracale ingrepen. Vanaf 2014 werkte ze als anesthesioloog en pijnarts in het Antoni van Leeuwenhoek Kanker Instituut van Amsterdam. Aan de universiteit van Leicester haalde ze het diploma in 'Mountain Medicine', een opleiding als expeditie-arts.

De Britse kajaker Tim Brabants (1977-) vertegenwoordigde Groot-Brittannië op vier Olympische Spelen. Op de Spelen van 2008 in Beijing won hij goud in de K-1 1.000m en brons in de K-1 500m. Op de Spelen van 2000 in Sydney haalde hij brons in de K-1 1.000m. Op het WK van 2007 won hij goud in de de K-1 1.000m en zilver in de K-1 500m. Op de WK's van 2006 en 2010 finishte hij telkens als tweede in de K-1 1.000m. In 2002 studeerde hij af aan de University of Nottingham, waarna hij zich specialiseerde in spoedgevallen. In augustus 2012 emigreerde hij met zijn familie naar het Zuid-Afrikaanse Kaapstad en ging hij als Medical Officer aan de slag in het Victoria Hospital in Wynberg. In juli 2015 keerde hij terug naar Engeland en werkte hij op de spoedgevallendiensten van het Royal Derby Hospital en het Queens Medical Center van Nottingham. In 2018 werd hij als coach van de Britse kajakploeg aangesteld en in 2020 nam hij die taak waar bij het Nieuw-Zeelandse kajakteam.

Elisabeth Brandner (1977-) maakte deel uit van de Duitse skiploeg die in 2005 deelnam aan de Wereldbeker. In 1996 won ze zilver op de Super G tijdens de EuropaCup in het Franse Tignes en datzelfde jaar finishte ze in Garmisch-Partenkirchen als tweede in het Duits kampioenschap afdaling. In 1998 won ze de Super G tijdens de EuropaCup in het Italiaanse Nova Levante. Na haar studies Geneeskunde vestigde ze zich als huisarts.

In 2008 won Jonathon Charlesworth (1977-) het Australisch hockeykampioenschap met de WA Thundersticks, in de met 6-2 gewonnen finale scoorde hij een doelpunt. Jonathon werd opgeroepen voor de nationale ploeg en speelde de interlands tegen Maleisië en Canada. Het jaar nadien transfereerde hij naar Kookaburras, waar zijn vader Ric Charlesworth (1952-) coach was. Ric had in het verleden deelgenomen aan vijf Olympische Spelen en net als zijn zoon was hij arts. In 2012 was Jonathon lid van het Australisch team dat deelnam aan de Spelen van Londen. Hij vestigde zich als sportarts bij Sports Medicine Glengarry, met vestigingen in West-Perth en Duncraig.

Felipe Contepomi (1977-) speelde in de Argentijnse hoogste klasse rugby bij Club Newman. Zijn carrière startte in 1999 bij het Engelse Bristol, waarvoor hij tot 2003 uitkwam in competitie. Na het WK van 2003 verhuisde hij zes jaar naar het Ierse Leinster, waar hij aan het Royal College of Surgeons van Dublin Geneeskunde studeerde. Met de Argentijnse nationale ploeg won hij in 2007 brons op het WK. In 2009 transfereerde hij naar het Franse Toulon, waar hij twee jaar verbleef, waarna hij in 2011 twee seizoenen voor Stade de France Paris speelde. Hij was een heuse wereldster en werd uiteraard meerdere malen voor de Argentijnse ploeg geselecteerd. In 2007 studeerde hij af in Ierland en vervoegde hij de huisartspraktijk van zijn vader in Buenos Aires.

De Duitser Alexander Dargatz (1977-) startte op 16-jarige leeftijd met bodybuilding en kroonde zich in 2005 tot wereldkampioen bij de vlieggewichten. Hij was veganist en vegetariër, studeerde af als arts, maar oefende dat beroep  nooit uit.

Christoph Eimer (1977-) werd voor de Duitse hockeyploeg geselecteerd, die deelnam aan de Olympische Spelen van 2000 in Sydney en aan die van 2004 in Athene. In 2000 eindigden de Duitsers vijfde, in 2004 eigenden ze zich het brons toe. In 1996 verdiende Elmer een eerste selectie voor de Duitse Mannschaft en twee jaar later haalde hij met dat team brons op het WK in Utrecht. In 1999 en 2003 werd de Europese titel gewonnen en in 2002 scoorde hij tegen Australië de beslissende treffer tijdens de finale van het WK in Maleisië. Hij verdiende 249 selecties voor de nationale ploeg en speelde in clubverband bij Schwarz-Weiss Neuss, Krefelder HTC, Münchener SC, HC Roma en Düsseldorfer HC. Hij studeerde af als arts, specialiseerde zich in Urologie en startte een praktijk in het Lukaskrankenhaus van Neuss, maar verhuisde nadien naar de kliniek van Elmshorn, in de buurt van Hamburg.

De Egyptische zwemster Rani Elwani (1977-) vertegenwoordigde haar land op de Olympische Spelen van 1992, 1996 en 2000, waar ze zich telkens inschreef voor 50, 100 en 200m vrije slag. Haar beste resultaat waren de halve finales op de 50 en 100m vrije slag tijdens de Spelen van 2000 in Sydney. In 1997 had ze zich in beide nummers tot Mediteraan kampioen gekroond en ze werd in die nummers ook meerdere keren Afrikaans kampioen. In totaal won ze 77 medailles tijdens Afrikaanse, Arabische en nationale kampioenschappen en ze was de eerste Egyptische die de 100m vrije slag onder de minuut zwom, wat haar de bijnaam 'The Golden Fish' opleverde. Nadat ze afstudeerde aan de Southern Methodist University van Dallas,Texas, bekwaamde ze zich in Gynaecologie. Na haar specialisatie vestigde ze zich in het Ain-Shams University hospital van Egypte. Ze was lid van de Olympische Medische Commissie en in 2015 werd ze verkozen voor het Egyptisch parlement.

Nienke Hommes (1977-) werd door het Nederlands Olympisch Comité opgeroepen voor de de acht met stuurvrouw, die op de Olympische Spelen van 2004 in Athene aan de haal ging met het brons. Zij was aangesloten bij AASR Skoll Amsterdam. Ze studeerde af aan de Universiteit van Amsterdam, specialiseerde zich in Inwendige Ziekten met bijzondere interesse voor Nefrologie en startte haar carrière in het Medisch Centrum Haaglanden.

Badri Latif (1977-), dochter van een Iraanse vader en een Duitse moeder, won met de Duitse hockeyploeg goud op de Olympische Spelen van 2004 in Athene. Ze speelde alle zeven wedstrijden. In 1997 verdiende ze een eerste selectie voor de nationale ploeg. In 2003 won ze brons op het EK in Barcelona en in 2005 zilver op dat van Dublin. In totaal speelde ze 145 wedstrijden voor het nationale team. Met Berliner Hockey Club won ze het Duits titel in 1996, 1999, 2000, 2005 en 2006. In 2006 studeerde ze af als arts en specialiseerde ze zich in Orthopedische Heelkunde.

Anne Pieper (1977-) was Duits kampioen en Europese vice-kampioen kitesurfing, maar sloeg in 2009 tegen de rotsen tijdens het surfen in Ibiza, waardoor haar bekken, dijbeen en heup verbrijzeld werden. Na het plaatsen van een kunstmatig heupgewricht en na een lange revalidatie maakte ze haar comeback in het kitesurfen en mountainbiken. In 2003 beëindigde ze haar studies Geneeskunde aan de Universiteit van Tübingen en specialiseerde ze zich in Orthopedische Heelkunde, Sportgeneeskunde en Revalidatie in het Klinikum Neustadt, waar ze vanaf 2008 ook verbonden was aan de dienst Orthopedie en Traumatologie.

Surendra Poonia (1977-) vertegenwoordigde India op vier WK's power-lifting, waar hij in totaal 27 medailles won, waarvan tien gouden. In 2001 studeerde hij af als aan het Armed Forces Medical College en diende hij in het leger als arts met de titel van majoor

Tijdens de Olympische Spelen van 2000 in Sydney won Tomislav Smoljanovic (1977-) brons met de Kroatische acht met stuurman. Nadat hij afstudeerde specialiseerde hij zich in Orthopedische Heelkunde en werd hij aangenomen in het Universitaire Ziekenhuis van Zagreb. In 2011 kreeg hij vermaardheid toen zijn onderzoek de schadelijke nevenwerkingen van de Bone Morphogentic protein 2 therapy blootlegde. In 2013 werd hij tot Assistant-Professor Orthopaedic Surgery benoemd en tot Head of Polyclinic at Department of Orthopaedic Surgery, University Hospital Center "Zagreb" & School of Medicine, University of Zagreb.