De Belg Michaël Bultheel (1986-) was een specialist van de 400m horden. In 2009 dook hij voor het eerst onder de magische grens van 50 seconden. Op de Universiade van dat jaar in Belgrado veroverde hij het brons en daarmee plaatste hij zich voor het WK in Berlijn. In 2012 nam hij deel aan de OS van Londen en in 2016 aan die van Rio, waar hij zich telkens plaatste voor de halve finale. In Londen eindigde hij met de Belgian Tornados ook als zesde in de finale van de 4 x 400m. In 2009, 2011, 2012 en 2015 kroonde hij zich tot Belgisch kampioen op de 400m horden. In 2012 studeerde hij af aan de KULeuven en specialiseerde hij zich in fysische geneeskunde en revalidatie. Na die specialisatie vestigde hij zich in het Algemeen Ziekenhuis Groeninge van Kortrijk.
Tijdens de OS van 2008 in Beijing won Emily Cross (1986-) zilver met het Amerikaanse floretteam en eindigde ze als zeventiende in het individuele nummer. In 2003 was ze wereldkampioen geworden bij de jeugd en datzelfde jaar haalde ze zilver op de Pan American Games in Santo Domingo. In 2004 kroonde zich tot Amerikaans kampioene met het floret en de degen bij de U19. In 2005 won ze goud op het WK voor Junioren, op de NCAA Championships en op de USA Fencing National Championships. Tijdens de NCAA Championships en de Junior World Championships van 2006 won ze goud met het Amerikaanse team. In 2007 won ze de bronzen medaille en het jaar nadien zelfs goud tijdens de Pan American Championships. Ze speelde ook softball bij het Zoggeystyl Team uit New York. Zij studeerde af aan de University of Pennsylvania Medical School en specialiseerde zich in het Boston Children's Hospital in pediatrie.
In 2005 won Christian Glatting (1986-) de Duitse titel veldlopen bij de junioren. Twee jaar later eindigde hij tijdens de Duitse kampioenschappen tekens als derde op de 5.000 en 10.000m. Die derde plaats van de 5.000m verdedigde hij in 2009 met succes. In 2010 werd hij Duits kampioen veldlopen, nationaal kampioen 10.000m bij de senioren en haalde hij brons in het veldlopen op het Universitaire WK. In 2012 stopte hij zijn sportieve carrière om zich volledig op zijn studies geneeskunde te concentreren die hij had aangevat aan de Ruhr-Universitât Bochum.
Tijdens de OS van 2008 in Beijing veroverde de Argentijnse judoka Paula Pareto (1986-) het brons bij de super-lichtgewichten. Hoewel ze wegens passief vechten met een koka achterstond in het gevecht tegen Pak Ok-Song (1984-) en de Noord Koreaanse op tien seconden van het einde een worp inzette, counterde Pareto met een contra-hip. Eerst kende de jury de medaille toe aan de Koreaanse, maar na protest en het bekijken van de videobeelden kreeg de Argentijnse dank zij haar Kuchiki-taoshi uiteindelijk het brons. Op de Pan American Championships van 2009 in Buenos Aeros, van 2011 in Guadalajara, van 2017 in Panama en van 2019 in Lima won ze goud. In 2010 en 2014 werd ze ook Zuid-Amerikaans kampioen. Ze werd geselecteerd voor de Spelen van 2012 in Londen, maar in de strijd om het brons moest ze in de Belgische Charline Van Snick (1990-) haar meerdere erkennen. Op de Spelen van 2016 in Rio was het echter bingo, in de finale van de categorie tot 48kg vloerde ze de Zuid-Koreaanse Jeong Bo-Kyeong (1991-). Het jaar voordien in Astana was ze in haar gewichtsklasse ook wereldkampioen geworden. Net voor de Spelen van 2014 haalde ze haar diploma geneeskunde aan de Universidad de Buenos Aires, daarna specialiseerde ze zich in traumatologie.
Jamie Roberts (1986-) speelde center bij Cardiff RFC en Cardiff Blues in de rugbycompetitie van Wales. In 2013 tekende hij een profcontract bij het Franse Racing Métro 92, een ploeg ten Westen van Parijs. In 2015 verkaste hij naar de Londense ploeg Harlequin Football Club, in 2018 verhuisde hij naar Bath, in 2020 zocht hij zijn heil bij de Zuid-Afrikaanse Stormers en het jaar nadien keerde hij terug naar Wales waar hij aan de slag ging bij de Dragons. In 2009 werd hij ook voor de twee wedstrijden van de British and Irish Lions tegen Zuid Afrika opgeroepen en in 2013 voor de partij tegen Australië. Hij speelde 94 wedstrijden voor Wales, waarvan er 43 gewonnen werden en waarin hij 60 punten scoorde. In 2013 studeerde hij af als arts aan de Cardiff University School of Medicine.
Myron Rolle (1986-) was een American Football-speler uit de Bahama's. Hij speelde voor de Universiteit van Florida, de Tennessee Titans en de Pittsburgh Steelers. In 2013 stopte hij zijn sportcarrière en ging hij geneeskunde studeren aan het Florida State University College of Medicine, waarna hij zich in neurochirurgie specialiseerde in het Massachusetts General Hospital en de Harvard Medical School. Hij startte een praktijk pediatrische neurochirurgie in het Johns Hopkins All Children’s Hospital in St. Petersburg, Florida.
In 1998 werd botkanker vastgesteld bij de Nederlandse Marije Smits (1986-) en het jaar nadien amputeerde men haar rechter onderbeen. In 2004, 2008 en 2012 werd ze voor het verspringen van de Paralympics geselecteerd. In Athene eindigde ze achtste, in Beijing zesde en in Londen elfde. In Beijing liep ze ook de 100m waarin ze vijfde finishte en vier jaar later in Londen eindigde ze als achtste in dat nummer. Het hoogtepunt van haar sportieve carrière was het zilver in het verspringen op het WK van 2001 in Nieuw-Zeeland. Ze studeerde af als arts en specialiseerde zich in het AMC van Amsterdam in gastro-enterologie voor kinderen. Eerst vestigde ze zich in het St Antoniusziekenhuis van Nieuwegein, maar daarna verhuisde ze naar het Ziekenhuis Gelderse Vallei van Ede.
Tijdens de OS van 2012 in Londen kroonde de Nederlandse turner Epke Zonderland (1986-) zich tot Olympisch kampioen aan de rekstok. Vier jaar voordien in Beijing was hij na een val toch nog zevende geëindigd. Hij plaatste zich ook voor de finale op de Spelen van 2016 in Rio, maar bij een salto miste hij de baar waardoor hij met een doodsmak op het canvas plofte. In 2004 werd hij Europees kampioen all round bij de junioren, op het EK van 2007 in Amsterdam haalde hij brons op de brug. In 2011 kroonde hij zich in Berlijn tot Europees kampioen aan de rekstok, net als in 2014 in Sofia en in 2019 in het Poolse Szczecin. In 2013 werd hij een eerste keer wereldkampioen in Antwerpen, in 2014 verlengde hij die titel in het Chinese Nanning en in 2018 zorgde hij voor de grootste stunt op het WK in Doha. In 2008 won hij de wereldbekerfinale aan de rekstok. In totaal won hij ook veertien wereldbekerwedstrijden en werd hij in verschillende disciplines zeventien keer nationaal kampioen. Hij studeerde af als arts aan de Rijksuniversiteit Groningen en specialiseerde zich in orthopedische heelkunde.